Vlag van Colombia

Die nasionale vlag van Colombia is op 26 November 1861 amptelik in gebruik geneem. Die vlag vertoon drie horisontale bane in geel bo, blou in die middel en rooi onder. Die ontwerp van die vlag is baie soortgelyk aan dié van Ecuador en Venezuela wat ook voormalige samestellende gebiede van Groot-Colombia is. Al drie vlae is gebaseer op ’n voorstel van die Venezolaanse generaal Francisco de Midanda wat in 1811 deur Venezuela aanvaar is en later deur Groot-Colombia met ’n paar verstellings.

Vlag van Colombia
Vlag van Colombia
Vlag van Colombia
Bynaam (es) Tricolor Nacional
(af) Nasionale Driekleur
Gebruik Nasionale vlag en Staatsvaandel Nasionale vlag en staatsvaandel
Verhouding 2:3
Goedgekeur 26 November 1861[1]
Ontwerp ’n Horisontale driekleur in geel, blou en rooi.
Wisselvormvlag van Colombia
Wisselvormvlag van Colombia
Gebruik Burgerlike vaandel Burgerlike vaandel
Verhouding 2:3
Ontwerp ’n Horisontale driekleur in geel, blou en rooi met ’n blou ovaal skyf met ’n rooi fraiing en wit agtpuntige ster in die middel.
Wisselvormvlag van Colombia
Wisselvormvlag van Colombia
Gebruik Vlootvaandel Vlootvaandel
Verhouding 2:3
Ontwerp ’n Horisontale driekleur in geel, blou en rooi met die land se wapenskild in die middel.

Simboliek

wysig

Geel stel die goud voor wat in Colombia ontdek is, blou stel die seë aan die kus van Colombia voor (Colombia is die enigste Suid-Amerikaanse land wat aan twee oseane grens) en rooi stel bloed voor van diegene wat gesterf het in die stryd om Colombia se vryheid.

Ander variasies oor die interpretasie van die kleure bestaan ook, soos byvoorbeeld dat geel die son en die aarde voorstel, dat blou die water voorstel wat die mense in stand hou en dat rooi die bloed voorstel wat gevloei het van die mense wat vir Colombia se onafhanklikheid geveg het.

Ontwerp

wysig

Die horisontale bane (van bo na onder) in geel, blou en rooi het ’n verhouding van 2:1:1. Tesame met die vlag van Ecuador wat ook van die vlag van Groot-Colombia afgelei is, is die vlag van Colombia anders as ander driekleure, hetsy horisontaal of vertikaal omdat die bane van die driekleur nie in die verhouding 1:1:1 is nie. Die vlag van Venezuela, wat ook van die vlag van Groot-Colombia afgelei is, is meer konvensioneel met sy bane in die verhouding 1:1:1.

Daar is geen amptelike regulasies wat die verhouding van die vlag vasstel nie, maar dit word tradisioneel as 2:3 gebruik.

 
Konstruksietekening

Kleure

wysig
 
Vlag van Colombia in Cartagena.

Die amptelike kleure vir die Colombiaanse vlag is nog nie in wetgewing vasgelê nie, maar die volgende tabel word vir gebruik aanbeveel:

  Geel Blou Rooi
Pantone 116 287 186
RGB (hex) 252-209-22 (#FCD116) 0-56-147 (#003893) 206-17-38 (#CE1126)
CMYK C0-M17.1-Y91.3-K0 C100-M61.9-Y0-K42.4 C0-M91.7-Y81.6-K19.2

Volgens die huidige interpretasie dui die kleure aan:

  •    Geel: Die rykdom van die land, die rykdom van die Colombiaanse grond, die goud, soewereiniteit, harmonie, geregtigheid en landbou, sowel as die son, die bron van lig.

  •    Blou: Die see langs die kuste van Colombia, die riviere wat deurloop en die hemel bo.

  •    Rooi: Die bloed wat vir Colombia se onafhanklikheid gevloei het en ook die pogings van die Colombiane, die vasberadenheid en deursettingsvermoë. Dit verteenwoordig dat hoewel Colombia se mense moes sukkel, hulle gedy het.


Die kleure van die vlag het egter ook ander interpretasies, soos blou vir lojaliteit en waaksaamheid, rooi vir oorwinning van gevegte vir Colombiaanse onafhanklikheid, en uiteindelik geel vir soewereiniteit en geregtigheid.

Geskiedenis

wysig
 
Vlag van Colombia op ’n pragtige Alicia ARC Gloria
 
Wapperende vlag van Colombia

Francisco de Miranda is die persoon wat verantwoordelik is vir die skep van die geel-blou-rooi vlag van Groot-Colombia wat vandag deur Colombia, Ecuador en Venezuela gedeel word. Miranda het ten minste twee inspirasies vir sy vlag gelys. In ’n brief aan graaf Simon Romanowitsj Woronzof in 1792 sê Miranda dat die kleure gebaseer is op die teorie van primêre kleure wat deur die Duitse skrywer en filosoof Johann Wolfgang von Goethe gegee is. Miranda het ’n laataand-gesprek wat hy met Goethe tydens ’n feestelikheid in die winter van 1785 in Weimar gehad het, beskryf. Goethe was in so ’n mate bekoor deur Miranda se wedervaringe in die Amerikaanse Onafhanklikheidsoorlog en sy reise deur Europa en die Amerikas, dat hy aan Miranda gesê het “Jou lot is om in jou land ’n plek te skep waar die primêre kleure nie versteur is nie.” Miranda verduidelik in die brief wat Goethe bedoel het:

Hy het eers aan my verduidelik hoe die iris lig in die drie primêre kleure opbreek […] waarna hy gewys het waarom geel die warmste, edelste en naaste aan [wit]lig is; waarom blou ’n mengsel van opwinding en helderheid, ’n afstand wat skadu’s oproep; en waarom rooi die verheerliking van geel en blou is, die sintese, die verdwyning van lig in die skadu.

Dit is nie so dat die wêreld uit geel, blou en rooi bestaan nie; dit is dat die mens op hierdie manier, asof met ’n oneindigende kombinasie van hierdie drie kleure, die wêreld sien. […] [Goethe se gevolgtrekking was dat] ’n Land begin met ’n naam en ’n vlag en soos wat die mens se lot vervul, so word die land daardie simbole.


Nadat Miranda later sy vlag ontwerp het met hierdie gesprek as basis, het hy hom herinner dat hy ’n muurskildery deur Lazzaro Tavarone in die Palazzo Belimbau in Genua gesien het wat Christophorus Columbus afgebeeld het waar hy ’n soortgelyk gekleurde vlag ontrol in Veragua gedurende sy vierde reis.[2]

In sy militêre dagboek gee Miranda ’n ander moontlike inspirasie vir sy vlag: die geel, blou en rooi van die vaandel val Hamburg se Bürgerwache, wat hy ook gesien het tydens sy reise in Duitsland.[3][4]

In 1801 se plan vir ’n weermag om Spaans-Amerika te bevry wat sonder sukses deur Miranda ingedien is by die Britse kabinet, het hy materiaal versoek vir “tien vlae waarvan die kleure rooi, blou en geel in drie sones sal wees.”[5] Die eerste vlae is egter eers op 12 Maart 1806 in Jacmel, Haïti, gehys tydens Miranda se rampspoedige ekspedisie na Venezuela.

Ooreenkomste met ander vlae

wysig
 
Die vlae van Colombia, Ecuador en Venezuela

Die vlae van Colombia, Ecuador en Venezuela kan elkeen teruggetrek word na die vlag van die nasie Groot-Colombia (1819–1830), die kortstondige republiek wat die gebied van al drie lande beslaan het. Die vlag van Groot-Colombia is geïnspireer deur die vlag van die Eerste Republiek Venezuela, die eerste onafhanklike regering van daardie nasie. Die vlag van die Venezolaanse Republiek is geïnspireer die vlag wat vroeër deur generaal Francisco de Miranda geskep is in sy pogings om onafhanklikheid vir Venezuela te verkry. Hierdie vlag is in 1806 oor die hawe van La Vela in Santa Ana de Coro, Venezuela, vertoon.[6]

Die vlae van Colombia, Ecuador en Venezuela gebruik al drie die geel, blou en rooi driekleur maar dit is waar die ooreenkomste eindig. In ’n dekreet wat in 1934 in Colombia uitgevaardig is, is die bane vasgestel in ’n verhouding van 2:1:1 en die vlag in ’n verhouding van 2:3, soortgelyk aan die huidige vlag van Ecuador. Die wapenskild word egter slegs gebruik op vlae wat deur regeringsamptenare of militêre magte gebruik word.[7] Vir Venezuela was die basiese ontwerp om die drie bane gelyk in die vertikaal te hê, anders as dié van Ecuador en Colombia. Sedert 1863 het Venezuela egter besluit om hul vlag met wit sterre te versier in plaas van ’n wapenskild. Daar is egter die opsie om die Venezolaanse vlag met die wapenskild op te vertoon. In 2006 is hierdie vlag verander deur een ster by te voeg en die wapenskild effens te verander. Die posisie van die wapenskild op die Venezolaanse vlag verskil ook van dié van Ecuador en Colombia deur in die skildhoek te wees, in plaas van in die middel van die vlag.[8]

Ander vlae

wysig

Historiese vlae

wysig

Militêre en burgerlike vlae

wysig

Historiese militere en burgerlike vlae

wysig

Konstruksietekeninge

wysig

Verwysings

wysig
  1. "Colombia" (in Engels). Flags of the World. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Julie 2019. Besoek op 21 Mei 2019.
  2. (es) Serpa Erazo, Jorge, [opsomming van Ricardo Silva Romero se] "La Bandera del Mundo." Geargiveer 12 Augustus 2007 op Wayback Machine Pañol de la Historia. Deel 1, Seksie 1 (30 Julie 2004). ISSN 1900-3447. URL besoek op 2 Desember 2008
  3. (es) Dousdebés, Pedro Julio, "Las insignias de Colombia," Boletín de historia y antigüedades, Augustus 1937, 462, aangehaal in Nelson González Ortega, "Formación de la iconografía nacional en Colombia: una lectura semiótico-social," Revista de Estudios Colombianos, No. 16 (1996), 20.
  4. (es) Miranda, Francisco; Josefina Rodríguez de Alonso and José Luis Salcedo-Bastardo (1983), Colombeia: Segunda sección: El viajero ilustrado, 1787–1788, 4, Caracas: Ediciones de la Presidencia de la República, p. 415, ISBN 84-499-6610-8, "19 April: […] Ongeveer 5:30 in die aand had ek die plesier om die Bürgerwache te sien verbygaan met wapperende vlae en ’n tromgeroffel, wat elke dag op presies dieselfde tyd gebeur […] Die [offisiere van die] infanterie het rooi aangehad met ’n geel embleem en die artillerie blou met ’n rooi embleem." 
  5. (es) Miranda, Francisco; Josefina Rodríguez de Alonso and José Luis Salcedo-Bastardo (1978), Colombeia: Primera parte: Miranda, súbdito español, 1750–1780, 1, Caracas: Ediciones de la Presidencia de la República, p. 80, ISBN 978-84-499-5163-3 
  6. (es) Rodríguez, Roberto (Julie 2001). "Die Colombiaanse vlag". Credencial Historia. Biblioteca Virtual del Banco de la República. Besoek op 27 Julie 2010.
  7. "Geskiedenis van die vlag" (in Spaans). President van die Republiek Colombia. 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Februarie 2012. Besoek op 24 Julie 2010.
  8. (es) "Ontwikkelingsgeskiedenis van die nasionale vlag". President van die Bolivariaanse Republiek Venezuela. 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Julie 2009. Besoek op 24 Julie 2010.

Eksterne skakels

wysig
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.