Süüchezuug, Süüchi, Süüch

en aasteckendi Chranket, wo sich i relativ churzer Zit witume verbreitet

Bin ere Süüchi tuet sich e asteckendi Chranket i relatyv churzer Zyt wytume vrbreite.

Es git Süüchine bi de Mönschen und au bi de Tier. Si chöme vo hööch asteckende Chranketserreger, das sind meischtens Viire, wo vo öpperem, wo drvo chrank worden isch, liecht uf anderi cha überegumpe, wemme nit ufbasst.

D Chranket goot vom ene eerschte chrankne Individuum uus und macht denn immer wie mee anderi chrank. Wenn öpper agsteckt isch, chan er Chranketserreger i synere Umgäbig vrbreite ooni s z meerke und anderi überchöme se und wärde dervo vilecht au chrank. So cha s ganz gly zun ere Epidemy choo mit vilne Chranke oder zun ere Pandemy, wo sich au uf anderei Länder, jo wältwit chan uusbraite.

De Tiersüüchine seit men Epizooty.

Grossi Epidemiè sind öppe früener vo dr Pescht choo, de au vo dr Cholera und immer wider vo dr Grippe.

Änds 2019 isch z China en Epidemy usbroche, wo druus innert es paar Wuche die wältwyti Süüch Coronavirus-Pandemy 2020 worden isch.

Literatur

ändere
  • Manfred Vasold: Seuchenzüge. In: Werner E. Gerabek, Bernhard D. Haage, Gundolf Keil, Wolfgang Wegner (Hrsg.): Enzyklopädie Medizingeschichte. De Gruyter, Berlin/ New York 2005, ISBN 3-11-015714-4, S. 1323 f.