Індульге́нцыя (лац.: indulgentia ад лац.: indulgeo, "цярпець, дазваляць ") — у каталіцкай царквы — вызваленне ад часовай кары за грахі, у якіх грэшнік ўжо пакаяўся, і віна за якія ўжо даравана ў сакраменце споведзі[1], у прыватнасці дазвол ад накладзенай Царквой епітым'і. Насуперак распаўсюджанай памылцы, індульгенцыя не мае ніякага дачынення да адпушчэнне грахоў, якое даецца толькі ў сакраменце споведзі. Адпушчэнне часовай кары хрысціянін атрымлівае праз дзеянне Царквы са скарбніцы заслуг Хрыста і святых[1]. Індульгенцыя можа быць частковай або поўнай, у залежнасці ад таго, ці вызваляе яна часткова або цалкам ад часовай кары за грахі[1]. Кожны вернік можа атрымліваць індульгенцыі як для сябе, так і за памерлых[1].

Пасведчанне аб атрыманні індульгенцыі, датаваны 19 снежня 1521

Зноскі

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць