Ота Аўгуст Штрандман (Страндман) (эст.: Otto August Strandman, 30 лістапада 1875, вёска Ванду — 5 лютага 1941, Кадрына, Эстонская ССР) — эстонскі дзяржаўны дзеяч.

Ота Аўгуст Штрандман
эст.: Otto August Strandman
Сцяг Міністр сельскай гаспадаркі ў Часовым урадзе Эстоніі
1918 — 9 мая 1919
Кіраўнік урада Канстанцін Пятс
Сцяг Прэм'ер-міністр, ваенны міністр Эстоніі
9 мая 1919 — 18 лістапада 1919
Папярэднік Канстанцін Пятс (прэм'ер-міністр)
Пераемнік Яан Тынісан (прэм'ер-міністр)
Сцяг Міністр замежных спраў Эстоніі
26 кастрычніка 192025 студзеня 1921;
26 сакавіка13 мая 1924
Кіраўнік урада Антс Пійп (26.10.1920 – 25.1.1921);
Фрыдрых Акель (1924)
Папярэднік Ада Бірк (да 26.10.1920);
Фрыдрых Акель (да 26.3.1924)
Пераемнік Антс Пійп (з 25.1.1921);
Каарэл Роберт Пуста (з 13.5.1924)
Сцяг Старшыня Рыйгікогу
1921
Прэзідэнт Дзяржаўны старэйшына Эстоніі Канстанцін Пятс
Сцяг пасол Эстоніі ў Польшчы, Чэхаславакіі і Румыніі
1927 — 1929
Сцяг Дзяржаўны старэйшына Эстоніі
9 ліпеня 1929 — 12 лютага 1931
Папярэднік Аўгуст Рэй
Пераемнік Канстанцін Пятс
Сцяг пасол Эстоніі ва Францыі, Бельгіі, Іспаніі і Ватыкане
1933 — 1939
Нараджэнне 30 лістапада 1875(1875-11-30)
Смерць 5 лютага 1941(1941-02-05) (65 гадоў)
Бацька Ганс Страндман
Жонка Лідзія Хіндрыксан
Дзеці Хела, Ганс, Лідзія
Партыя Эстонская лейбарысцкая партыя
Адукацыя
Прафесія юрыст
Узнагароды
Крыж Свабоды 3 класа 1 ступені
Крыж Свабоды 3 класа 1 ступені
Кавалер ордэна Арлінага крыжа 1 класа, Эстонія
Кавалер ордэна Арлінага крыжа 1 класа, Эстонія
Кавалер ордэна Эстонскага Чырвонага Крыжа 2 класа
Кавалер ордэна Эстонскага Чырвонага Крыжа 2 класа
Кавалер ордэна Эстонскага Чырвонага Крыжа 5 класа
Кавалер ордэна Эстонскага Чырвонага Крыжа 5 класа
Памятны знак Эстонскага Чырвонага Крыжа
Памятны знак Эстонскага Чырвонага Крыжа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1918 годзе — міністр юстыцыі. У 1918—1919 гг. — міністр сельскай гаспадаркі ў Часовым урадзе Эстоніі. У 1918 г. быў арыштаваны германскімі акупацыйнымі войскамі. З 9 мая 1919 па 18 лістапада 1919 г. — прэм’ер-міністр і ваенны міністр. У 1920—1921 гг. — міністр замежных спраў. У 1921 годзе — старшыня Рыйгікогу. Быў членам Рыйгікогу першага — пятага скліканняў. У 1924 г. — міністр замежных спраў, затым міністр фінансаў. У 1927—1929 гг. — пасол Эстоніі ў Польшчы, Чэхаславакіі і Румыніі. З 9 ліпеня 1929 года па 12 лютага 1931 года — дзяржаўны старэйшына (кіраўнік дзяржавы). У 1933—1939 гг. — пасол Эстоніі ў Францыі, Бельгіі, Іспаніі і Ватыкане.

Быў адным з лідараў Эстонскай партыі працы. У 1939 годзе вярнуўся на радзіму, жыў на сваім хутары ў Кадрына. У 1941 г. атрымаў позву з’явіцца ў НКУС, што азначала немінучы арышт, з-за гэтага застрэліўся.

Зноскі

Спасылкі

правіць