koekoek

• IPA: [ˈku.kuk]   koekoek^{? • info}

Z středoholandského coecoec, které zřetelně onomatopoeického původu.

• rod mužský

1. (v zoologii) kukačka, žežulka
   • De koekoek dankt zijn naam aan de zeer opvallende roep van het mannetje die ongeveer klinkt als een hol aanhoudend "goe-koeh" geluid, waarbij het begin op iets hogere toon is dan het eind. – Kukačka vděčí za své jméno svému velmi nápadnému hlasu samečka, který zní přibližně jako "gu-ku", kde počáteční tón je vyšší než koncový.

• Annemaria Koekoek
• Mechelse koekoek

• renkoekoek (kukačka kohoutí)
• koekoekje
• koekoeksklok (kukačky-hodiny)
• baardkoekoek
• koekoeksbloem
• koekoeksjong (kukaččí mládě)
• grondkoekoek
• koekoeksvogel
• koekoeksspeeksel
• fazantkoekoek
• koekoekshommel
• koekoeksbij