miðja

See also: midja

Faroese

miðja f (genitive singular miðju, plural miðjur)

miðja f (genitive singular miðju, nominative plural miðjur)

declension of miðja

	indefinite	definite	indefinite	definite
f-w1	singular		plural
nominative	miðja	miðjan	miðjur	miðjurnar
accusative	miðju	miðjuna	miðjur	miðjurnar
dative	miðju	miðjunni	miðjum	miðjunum
genitive	miðju	miðjunnar	miðja	miðjanna

miðja (weak verb, third-person singular past indicative miðjaði, supine miðjað)

miðja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að miðja
supine (sagnbót)		miðjað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		miðjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég miðja	við miðjum	present (nútíð)	ég miðji	við miðjum
	þú miðjar	þið miðjið		þú miðjir	þið miðjið
	hann, hún, það miðjar	þeir, þær, þau miðja		hann, hún, það miðji	þeir, þær, þau miðji

past (þátíð)	ég miðjaði	við miðjuðum	past (þátíð)	ég miðjaði	við miðjuðum
	þú miðjaðir	þið miðjuðuð		þú miðjaðir	þið miðjuðuð
	hann, hún, það miðjaði	þeir, þær, þau miðjuðu		hann, hún, það miðjaði	þeir, þær, þau miðjuðu

imperative (boðháttur)	miðja (þú)	miðjið (þið)
	miðjaðu	miðjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

miðjast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að miðjast
supine (sagnbót)		miðjast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		miðjandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég miðjast	við miðjumst	present (nútíð)	ég miðjist	við miðjumst
	þú miðjast	þið miðjist		þú miðjist	þið miðjist
	hann, hún, það miðjast	þeir, þær, þau miðjast		hann, hún, það miðjist	þeir, þær, þau miðjist

past (þátíð)	ég miðjaðist	við miðjuðumst	past (þátíð)	ég miðjaðist	við miðjuðumst
	þú miðjaðist	þið miðju��ust		þú miðjaðist	þið miðjuðust
	hann, hún, það miðjaðist	þeir, þær, þau miðjuðust		hann, hún, það miðjaðist	þeir, þær, þau miðjuðust

imperative (boðháttur)	miðjast (þú)	miðjist (þið)
	miðjastu	miðjisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

miðjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	miðjaður	miðjuð	miðjað	miðjaðir	miðjaðar	miðjuð
accusative (þolfall)	miðjaðan	miðjaða	miðjað	miðjaða	miðjaðar	miðjuð
dative (þágufall)	miðjuðum	miðjaðri	miðjuðu	miðjuðum	miðjuðum	miðjuðum
genitive (eignarfall)	miðjaðs	miðjaðrar	miðjaðs	miðjaðra	miðjaðra	miðjaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	miðjaði	miðjaða	miðjaða	miðjuðu	miðjuðu	miðjuðu
accusative (þolfall)	miðjaða	miðjuðu	miðjaða	miðjuðu	miðjuðu	miðjuðu
dative (þágufall)	miðjaða	miðjuðu	miðjaða	miðjuðu	miðjuðu	miðjuðu
genitive (eignarfall)	miðjaða	miðjuðu	miðjaða	miðjuðu	miðjuðu	miðjuðu

From Proto-Germanic *midjǭ (“centre”), *midją, whence also German Mitte.

miðja f (genitive miðju, plural miðjur)

Declension of miðja (weak jōn-stem)

miðja

miðja