Svedaj transmaraj kolonioj
Svedio posedis transmarajn koloniojn de 1638 ĝis 1663 kaj de 1784 ĝis 1878.
| Svedaj transmaraj kolonioj | |||||||||
| |||||||||
|
|
| ||||||||
| grupo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Geografio
| |||||||||
| Ĉefurbo: | |||||||||
| Loĝantaro | |||||||||
| Ŝtat-strukturo | |||||||||
Swedish riksdaler
| |||||||||
| |||||||||
Listo
redaktiIamaj svedaj kolonioj en Afriko estis la jenaj:
- Sveda Ora Marbordo (1650–1663; perdita por Danio kaj la nederlandanoj) Inklude Cape Coast (1649–1663) konsista el la jenaj setlejoj:
- Fortikaĵo Apollonia, nune Beyin: 1655-1657.
- Fortikaĵo Christiansborg/Fortikaĵo Frederiksborg, kiu iĝis ĉefurbo, nune Osu, Akrao: 1652-1658
- Fortikaĵo Batenstein, nune Butri: 1649-1656.
- Fortikaĵo Witsen, nune Takoradi: 1653-1658.
- Carolusborg: aprilo 1650 - januaro/februaro de 1658, 10a de decembro 1660 - 22a de aprilo 1663
Iamaj svedaj kolonioj en Ameriko estis la jenaj:
- Guadeloupe (1813–1814; reveninta al Francio)
- Saint-Barthélemy (1784–1878; vendita al Francio)
- Nova Svedio (1638–1655; perdita por la nederlandanoj)
- Tobago (1733; klopodita setlejo malsukcesa pro agado de indiĝenoj)
Referencoj
redaktiEksteraj ligiloj
redakti- WorldStatesmen- Svedaj Posedoj kaj Kolonioj
- Historio de Tobago
- Wetaskiwin local heritage – Svedaj setlantoj
- Mémoire St Barth | Historio de St Barthélemy (arkivoj & historio de sklaveco, sklavokomerco kaj ties nuligo)[rompita ligilo] – Comité de Liaison et d'Application des Sources Historiques