Forte Al Jalali

Cando Afonso de Albuquerque comezou a súa ofensiva sobre Mascate en xullo de 1507, atacou unha cidade onde non había fortificacións complexas, só eran citados un muro de madeira e terra de cascallos, rodeando a praia. Nas fontes árabes tamén se menciona a existencia dunha torre fortificada, no lado leste da baía ^[3]. Despois da píllaxe que levaron a cabo Albuquerque e o seu exército elaborouse un acordo de paz co Sheikh e foi posíbel establecer un pequeno núcleo portugués e un posto comercial. Nos anos seguintes os portugueses foron atacados nunha seria consecutiva de ataques. Os de maior impacto foron as incursións das forzas otomás en 1546, 1551 e 1581 Os eventos conduciron aos portugueses a mellorar significativamente as súas defensas, construíndo o Forte de São João. Mandouse construír por orde do Vicerrei D. Duarte de Meneses (v.r.1584-1588), pero as obras só foron completadas polo seu sucesor, D. Manuel de Sousa Coutinho, que asumiu o cargo de gobernador en maio de 1588.

A edificación nace dunha masa arquitectónica robusta, pero igualmente orgánica, impoñéndose sobre o relevo. Ten varias formas curvilíneas, incluíndo paneis de parede que se xúntan para formar unha explanada central, onde alberga a guarnición e outras dependencias. As estruturas están parcialmente escavadas na rocha e quedan organizadas a distintos niveis. Un dos seus elementos máis impresionantes é a cara que dá á baía onde se sitúan 8 pares de grandes ventás, que anuncian unha poderosa capacidade de tiro. De feito, a colocación de canóns e bombardeiros, así como de estruturas preparadas para recibir estas armas é, neste forte, constante.

Foi utilizada como base militar polos portugueses, e máis tarde polos omaníes. No século XX, o forte converteuse nunha prisión e permaneceu así ata 1970. Hoxe, o forte ten propiedade privada e acceso de xeito limitado ao público (o goberno omaní limita o acceso só a visitas guiadas baixo aprobación ou diplomáticas) e alberga un museo que mostra a cultura e a historia de Omán. O museo exhibe unha variedade de artefactos, incluíndo roupa tradicional, xoias e armas, e ofrece aos visitantes a oportunidade de coñecer o patrimonio cultural de Omán.

Durante o ano 2024 o forte percorre obras de restauración asignadas ao conglomerado Encardio. ^[4]

• Video do interior do forte