Modificación postraducional

As modificacións postraducionais (MPT) son as modificacións químicas que sofren as proteínas despois da súa tradución nos ribosomas. É un dos pasos finais na síntese de proteínas e, por tanto, da expresión xénica, para moitas proteínas. Moitas proteínas non poderían exercer as súas funcións se non sofren estes cambios.

Modificación postraducional da insulina.

Unha proteína ou cadea polipeptídica é unha cadea de aminoácidos. Durante a síntese de proteínas, poden incorporarse á proteína en formación 20 aminoácidos diferentes. Despois da tradución, a modificación postraducional dun aminoácido amplía as posibles funcións da proteína ao unirlle outro grupo químico funcional (como acetato, fosfato, varios lípidos e carbohidratos), ou cambiar a natureza química do aminoácido (por exemplo, citrulinación), ou provocando cambios estruturais (por exemplo, formación de pontes disulfuro).

Ademais, os encimas poden eliminar aminoácidos do extremo N-terminal da proteína, ou cortar a cadea peptídica polo medio. Por exemplo, a hormona peptídica insulina sofre dous cortes antes de que se formen as pontes disulfuro, e elimínase un propéptido da parte media da cadea; a proteína resultante consta de dúas cadeas polipeptídicas conectadas por pontes disulfuro. Tamén, a maioría dos polipéptidos nacentes empezan co aminoácido metionina porque o codón de inicio do ARNm codifica ese aminoácido, pero este aminoácido xeralmente é separado da proteína durante as modificacións postraducionais.

Outras modificacións, como a fosforilación, son parte habitual dos mecanismos para controlar o estado de funcionamento da proteína, por exemplo activando ou inactivando un encima.

A modificación postraducional das proteínas é detectada por espectrometría de masas ou pola técnica do Eastern blotting.

Adición de grupos funcionais

editar
 
Código xenético.[1] que mostra os aminoácidos como dianas da modificación.

Adición encimática in vivo

editar

Adición de grupos hidrófobos para localizar moléculas en membranas

editar

Adición de cofactores para potenciar a actividade encimática

editar

Modificacións exclusivas de factores de tradución

editar

Adición de pequenos grupos químicos

editar
 
Acetilación do extremo N-terminal dunha proteína.
 
Amidación C-terminal.
 
Formación do piroglutamato.

Adicións non encimáticas in vivo

editar
  • glicación, adición dunha molécula de azucre a unha proteína sen o control dun encima.

Adicións non encimáticas in vitro

editar

Adición doutras proteínas ou péptidos

editar

Cambios na natureza química dos aminoácidos

editar

Cambios estruturais

editar

Estatística das modificacións postraducionais

editar

Recentemente, compiláronse as estatísticas de cada modificación postraducional detectada experimentalmente ou supostamente utilizando información de proteoma amplo da base de datos Swiss-Prot.[13] Estas estatísticas poden atoparse en https://web.archive.org/web/20120830234041/http://selene.princeton.edu/PTMCuration/.

Exemplos

editar
  1. Gramatikoff K. en Abgent Catalog (2004-5) p.263
  2. Whiteheart SW, Shenbagamurthi P, Chen L; et al. (1989). "Murine elongation factor 1 alpha (EF-1 alpha) is posttranslationally modified by novel amide-linked ethanolamine-phosphoglycerol moieties. Addition of ethanolamine-phosphoglycerol to specific glutamic acid residues on EF-1 alpha.". J. Biol. Chem. 264 (24): 14334–41. PMID 2569467. 
  3. Polevoda B, Sherman F (2003). "N-terminal acetyltransferases and sequence requirements for N-terminal acetylation of eukaryotic proteins". J Mol Biol 325 (4): 595–622. PMID 12507466. doi:10.1016/S0022-2836(02)01269-X. 
  4. Yang XJ, Seto E (2008). "Lysine acetylation: codified crosstalk with other posttranslational modifications". Mol Cell 31 (4): 449–61. PMC 2551738. PMID 18722172. doi:10.1016/j.molcel.2008.07.002. 
  5. Bártová E, Krejcí J, Harnicarová A, Galiová G, Kozubek S (2008). "Histone modifications and nuclear architecture: a review". J Histochem Cytochem 56 (8): 711–21. PMC 2443610. PMID 18474937. doi:10.1369/jhc.2008.951251. 
  6. Glozak MA, Sengupta N, Zhang X, Seto E (2005). "Acetylation and deacetylation of non-histone proteins". Gene 363: 15–23. PMID 16289629. doi:10.1016/j.gene.2005.09.010. 
  7. Eddé B, Rossier J, Le Caer JP, Desbruyères E, Gros F, Denoulet P (1990). "Posttranslational glutamylation of alpha-tubulin". Science 247 (4938): 83–5. Bibcode:1990Sci...247...83E. PMID 1967194. doi:10.1126/science.1967194. 
  8. Walker CS, Shetty RP, Clark K; et al. (2001). "On a potential global role for vitamin K-dependent gamma-carboxylation in animal systems. Evidence for a gamma-glutamyl carboxylase in Drosophila". J. Biol. Chem. 276 (11): 7769–74. PMID 11110799. doi:10.1074/jbc.M009576200. 
  9. Malakhova, Oxana A.; Yan, Ming; Malakhov, Michael P.; Yuan, Youzhong; Ritchie, Kenneth J.; Kim, Keun Il; Peterson, Luke F.; Shuai, Ke; and Dong-Er Zhang (2003). "Protein ISGylation modulates the JAK-STAT signaling pathway". Genes & Development 17 (4): 455–60. PMC 195994. PMID 12600939. doi:10.1101/gad.1056303. 
  10. Van G. Wilson (Ed.) (2004). Sumoylation: Molecular Biology and Biochemistry Arquivado 09 de febreiro de 2005 en Wayback Machine.. Horizon Bioscience. ISBN 0-9545232-8-8.
  11. Brennan DF, Barford D (2009). "Eliminylation: a post-translational modification catalyzed by phosphothreonine lyases". Trends in Biochemical Sciences 34 (3): 108–114. PMID 19233656. doi:10.1016/j.tibs.2008.11.005. 
  12. Mydel P; et al. (2010). "Carbamylation-dependent activation of T cells: a novel mechanism in the pathogenesis of autoimmune arthritis.". Journal of Immunology 184 (12): 6882–6890. PMC 2925534. PMID 20488785. doi:10.4049/jimmunol.1000075. 
  13. Khoury, George A.; Baliban, Richard C.; and Christodoulos A. Floudas (2011). "Proteome-wide post-translational modification statistics: frequency analysis and curation of the swiss-prot database". Scientific Reports 1 (90). doi:10.1038/srep00090. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar