Walter Houser Brattain

físico estadounidense

Walter Houser Brattain, nado en Xiamen (China) o 10 de febreiro de 1902 e finado en Seattle (Washington) o 13 de outubro de 1987, foi un físico norteamericano galardoado co Premio Nobel de Física no ano 1956.

Infotaula de personaWalter Houser Brattain

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(en) Walter Houser Brattain Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento10 de febreiro de 1902 Editar o valor en Wikidata
Xiamen - 厦门 (Dinastía Qing) Editar o valor en Wikidata
Morte13 de outubro de 1987 Editar o valor en Wikidata (85 anos)
Seattle (Estados Unidos de América) Editar o valor en Wikidata
Causa da morteAlzhéimer Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEstados Unidos de América Editar o valor en Wikidata
EducaciónWhitman College (en) Traducir
Queen Anne High School (en) Traducir
Tonasket High School (en) Traducir
Universidade de Minnesota (pt) Traducir
Universidade de Oregon (pt) Traducir
University of Oregon College of Arts and Sciences (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Director de teseJohn Torrence Tate Sr. (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoFísica Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónfísico , inventor Editar o valor en Wikidata
EmpregadorWhitman College (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeKeren Gilmore Brattain
Emma Jane Miller
PaiRoss Brattain (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
IrmánsRobert Brattain (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Premios

Musicbrainz: 56b058e2-3ca3-4acf-bcb1-d7ec97d3283b WikiTree: Brattain-92 Find a Grave: 49662417 Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Naceu na cidade de Xiamen, situada na provincia chinesa de Fujian. Estudou no Whitman College de Walla Walla, no Estado de Washington, licenciándose en física e matemáticas en 1924.

Investigacións científicas

editar

Tras traballar como físico na división de radio do Instituto Nacional de Modelos e Tecnoloxía, o 1929 incorporouse aos Laboratorios Bell. O seu principal campo de investigación foi o estudo das propiedades das superficies dos sólidos, e en particular a da estrutura atómica dun material a nivel superficial, a cal difire da do interior. Xunto aos físicos norteamericanos William Shockley, director do proxecto, e John Bardeen inventaron un pequeno dispositivo electrónico denominado transistor. Anunciouse por primeira vez en 1948 e acabouse o 4 de xullo de 1951, empregándose comercialmente en radios portátiles, audífonos e outros aparellos.

No ano 1956 foi galardoado co Premio Nobel de Física, xunto con Shocley e Bardeen, pola súa investigación en semicondutores e polo descubrimento do efecto transistor.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar