kelek

1. (Navdêr 1) IPA^(kilîd): /kʰɛˈlɛk/
2. (Navdêr 2) IPA^(kilîd): /kɛˈlɛk/
3. (Navdêr 3) IPA^(kilîd): /kɛˈlɛk/

kelek mê, k-ya req (1), k-ya nerm (2)

1. Navgîna mirov pê li ser avê dimeşe.

   Hevmane: keştî, vapor, gemî, papor, baxîre, sefîne, beleme, qayîk

   • Kelekvanan xwe diavêtin têlê û kelek dikişandin. — (Dara Hinarê, Yaşar Kemal, Weşanên Nûdem)

• kurdî-erebî: کەلەک‎

• belek
• felek
• gelek
• melek

Ji erebî كلك‎ (kelek) yan ji aramî ܟܠܟܐ‎ (kelka), ji akadî kelekku ku herwiha wek κέρκουρος (kerkouros) ketibû yûnaniya kevn û wek navê keştiyeke hinekî cuda jê derbazî hin zimanên din jî yên ewropî bûye: îtalî caracca (bixwîne: karakka), fransî caraque, îngilîzî carack, almanî Karacke, каракка (karakka).

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

kelek mê, k-ya nerm (1,2)

1. nijar, dîwarê bêserban yê ji keviran / beran hatiye çêkirin (bi taybetî li dor zeviyekê yan ava coyekê)

• kurdî-erebî: کەلەک‎

Hevreha keleh, bi pehlewî divê *kelek bûbe lê bi nivîskî nemaye, ji akadî [Peyv?] kelekku. Peyva qele / qale bi rêya erebî ji heman rehî ye.

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

kelek mê û nêr

1. (riwek) gundor, xerûze, qomî, qire, qawin, petêx
   • Dû re, ger havîn bûya zebeş û kelek ji wan re diketin siniyan, ger payîz bûya tirî; — (http://www.geocities.ws/mehname2004a/61/pexsan2.html [arşîv])

• kellek

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

1. (yê xweş dikele) Tiştê ku zû dikele.

   Goştê berxan kelek e.

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

kelek mê

1. Rewşa navkî ya yekjimar a nebinavkirî ya kel.

kelek nêr

1. Rewşa navkî ya yekjimar a nebinavkirî ya kel.

• Deng (Îndonezya (Purworejo))^ⓘ

kelek

1. binçeng, binkefş

Ev peyv ji wergerên binçeng hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

kelek

1. binçeng, binkefş

Ev peyv ji wergerên binçeng hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

kelek

1. binçeng, binkefş

Ev peyv ji wergerên binçeng hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

kelek

1. kerik, kal
2. kelek, beleme
3. sîs
4. xêt, bûdela