qelen

• IPA^(kilîd): /qɛˈlɛn/
• Kîtekirin: qe·len

qelen nêr

1. next, şîrbayî, cihêz, cêyiz,
   pareyên yan malê ku malbata zavayî dide malbata bûkê ku meha ku bûk û zava li hev tên mehrkirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• qelind
• qeling

• qelem
• qelûn

• kurdî-erebî: قه‌له‌ن‎

Ji erebî قران‎ (qeran: zemawend, dawet, dîlan) yan jî ji tirkî yan zimanekî din yê tirkîkî gelin (bûk) yan ji tirkiya kevn *kelen/kelin ("bûk") ji tirkiya kevn kelmek (hatin, bi tirkiya niha gelmek) anku "bûk" ew kes e ya ku tê malbatê. Hêjayî gotinê ye ku ne "next" ya ji erebî û ne jî "qelen" ya ji tirkî tam bi maneya xwe ya kurdî di wan zimanan de ne anku kurdî maneyên taybet dane van peyvên ji wan zimanan wergirtî. Bo zêdebûna D li pey N di hin devokan de bide ber "qalind" (ji tirkî "kalın"), "elind" (ji erebî 'elen), "mindal" (ji erebî "menal"). Di hin devokên din de li cihê D herfa G dikeve pey N.

• bêqelen
• bêqelenî
• biqelen
• biqelenî
• biqelenîtî
• biqelentî
• qelendar
• qelendarî
• qelendarîtî
• qelender
• qelenderî
• qelenderîtî
• qelendertî