Lingua Maoriana[1] (vulgo Te Reo 'Vox, Lingua') est membrum familiae Austronesiensis et subphyli Polynesiensis, et disertius rami Polynesiensis Orientalis, a maioribus posteris traditum in civitate Aotearoa, et ibi post annum 1987 lingua Maoriana poterat potirier capitis celsi linguae publicae, cum Anglica et Novae Zelandiae Lingua Significationum (NZSL).

Lingua Maoriana
IPA: [ ma:oɾi ]
Taxinomia:
Locutores: 160 000
Sigla: 1 mi, 2 mao, 3 mri
Status publicus
Officialis Nova Zelandia
Privata
Litterae:
Scriptura: Latina
Procuratio: Te Taura Whiri i te Reo Māori
Familiae linguisticae coloribus Vicipaediae pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaediae pictae

Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Maoriana non modo in Nova Zelandia orientali primaria.

Grammatica et Syntaxis

recensere
Pronomina personalia

Linguae Maorianae sunt tres numeri grammatici pronominorum personalium, ut lingua Graeca antiqua: singularis, pluralis, et dualis. Exemplum gratia: ia (unus 'is'/ una 'ea'), rāua (duo 'ei'), rātou (tres vel plures 'ei').

  1. De adiectivo vide speciem Ptinus maorianus.

Nexus interni

recensere

Nexus externi

recensere
 

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!