Casus belli

Latijnse uitdrukking

Casus belli (Latijn, letterlijk een geval van oorlog, vaak vertaald als aanleiding tot oorlog)[1] is een term uit het internationaal recht[2] of volkenrecht, die tegen het einde van de 19e eeuw in zwang is geraakt. Een casus belli is een daad waarvan men stelt dat de andere partij er al een feitelijke oorlogssituatie mee heeft doen ingaan, zodat men zelf gerechtvaardigd is oorlogshandelingen uit te voeren, al dan niet na een oorlogsverklaring. Meer in het algemeen wordt er de officiële reden mee bedoeld waarvoor men een oorlog is begonnen of zou kunnen beginnen.

Voorbeelden

bewerken