Feike Asma

Nederlands organist, componist en dirigent

Feike Pieter Asma (Den Helder, 21 april 1912Amsterdam, 18 december 1984) was een Nederlandse organist en dirigent.

Feike Asma
Feike Asma ontving in 1967 een koninklijke onderscheiding
Feike Asma ontving in 1967 een koninklijke onderscheiding
Geboren 21 april 1912
Geboorteplaats Den Helder
Overleden 18 december 1984
Overlijdensplaats Amsterdam
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep(en) organist, dirigent
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

Levensloop

bewerken

Al op jonge leeftijd bespeelde Asma in de Gereformeerde Kerk in Den Helder een orgeltje met negen stemmen. Feike ontving in de periode 1928 tot 1937 orgellessen van Jan Zwart. In 1933 vertrok hij naar de Hooglandse Kerk in Leiden, waar hij organist werd van het eeuwenoude, oorspronkelijk door Pieter Janszoon de Swart in 1565 gebouwde orgel. Van Leiden ging hij in 1943 naar de Evangelisch-Lutherse Kerk te Den Haag, ook wel Lutherse Burgwalkerk genoemd. Hier bevindt zich een groot orgel van de orgelmaker J.H.H. Bätz uit 1753. In 1965 verhuisde Asma nog eenmaal, nu naar Maassluis. Hier werd hij de vaste bespeler van het uit 1732 daterende orgel in de Groote Kerk, gebouwd door Rudolf Garrels.

Aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag studeerde Asma directie bij Jan Koetsier en piano en compositie bij Hugo van Dalen. Daarnaast volgde hij lange tijd bij Eduard Flipse lessen in orkest- en koordirectie. In 1950 en 1951 nam hij deel aan de meestercursus voor dirigenten van Paul van Kempen te Siena. Incidenteel nam hij een orgelles bij Flor Peeters.

Gedurende zijn arbeidzame leven gaf Feike Asma vrijwel dagelijks door het hele land orgelconcerten, die veel bezoekers trokken. Hij was een pleitbezorger van de Franse symfonische orgelmuziek van componisten als César Franck, Guilmant, Boëllmann, Vierne en Widor. Hiervoor ontving hij in 1964 de Franse onderscheiding Arts-Sciences-Lettres Diplome de Médaille Argent en in 1975 de onderscheiding Diplome de Médaille Vermeil. In 1967 werd hij geridderd in de Orde van Oranje-Nassau. De stad Rotterdam heeft hem de Wolfert van Borselenpenning toegekend. De NCRV heeft Feike in de gelegenheid gesteld de volledige sonates/symfonieën van Guilmant en Widor op de plaat te zetten vanuit de Parijse St-Sulpice (het orgel van Widor). Op 18 december 1984 overleed Feike Asma en werd op de Nieuwe Oosterbegraafplaats te Amsterdam begraven.

Eigen stijl

bewerken

Feike Asma had een geheel eigen speelstijl, die binnen een halve minuut herkenbaar was. Deze bestond o.a. uit de toonvorming: hij kon ieder orgel anders laten klinken door zijn toucher, zijn registratiekeuzes en zijn eigen interpretatie van het muziekstuk, met veel agogische accenten en tempo schommelingen. Daarmee heeft hij een groot deel van de jonge organisten-in-wording geïnspireerd, ook al gaf hij weinig les.

Asma werkte wel mee aan de film van Herman van der Horst: "Toccata", die in de Oude Kerk in Amsterdam is opgenomen, waarbij Feike op het Vater/Witte-orgel de bekende Toccata und Fuge F-Dur van J.S. Bach speelde.

Bijdrage aan nummer-1-notering

bewerken

Het orgelspel van Asma in het lied Mijn gebed van D.C. Lewis heeft in 1970 bijgedragen aan een nummer 1-positie van dit lied in de Veronica Top 40 en de nr. 1-plaats in de Hilversum 3 Top 30.

Concours

bewerken

Sinds 2004 wordt het Feike Asma Concours georganiseerd.[1]

Editie Winnaars
12 - 15 jaar 16 - 19 jaar 20 - 24 jaar aanmoedigingsprijs 25+ publieksprijs
2004 Joost de Keijzer Geerten Moerkerken Arnoud Dekker
2005 Adriaan Hoek Geerten Moerkerken Jan Rozendaal
2006 Hans Bil Geerten Moerkerken Arnoud Dekker
2007 Mark Brandwijk Adriaan Hoek Jan Rozendaal
2008 Mark Brandwijk Adriaan Hoek Jan Rozendaal
2009 Mark Brandwijk Evan Bogerd Peter Biemond
2010 Annemarie van Woudenberg Gert van Hoef Peter Biemond
2011 Kees van den Brink Annemarie van Woudenberg Peter Biemond
2012 Niels de Klerk Kees van den Brink Edwin Roggeveen
2013 Hildert Bronkhorst Christian Mussche Kees van Walsem
2014 Hildert Bronkhorst Kees van den Brink Maarten Costerus
2015 Hendrik Kole Niels de Klerk Kees van Walsem
2016 Idelette van den Assem Christian Mussche Kees van Walsem
2017 Harm-Jan van der Sluis Rik Melissant Christian Mussche
2018 Luuk Schuurman David Strijbis Rik Melissant
2019 Jonathan van der Pligt Idelette van den Assem Rob den Hertog Harm-Jan van der Sluis
2020 afgelast ivm coronacrisis afgelast ivm coronacrisis afgelast ivm coronacrisis
2021 Joas van Marle Luuk Schuurman geen winnaar Jan Dubbelhuis Hermen van Arnhem

Er is sinds 2013 ook een geïntegreerde scholenronde. Het kan dus dat een deelnemer zowel met de schoolprijs, als de categorieprijs mee doet.

De winnaars:

Editie Winnaars
2013 Hendrik van Dalfsen (Jacobus Fruytier Scholengemeenschap)
2014 Niels de Klerk (Gomarus Scholengemeenschap)
2015 Herman Coster (Hoornbeeck College)
2016 Herman Coster (Hoornbeeck College) 2e maal gewonnen
2017 Harm-Jan van der Sluis (Pieter Zandt Scholengemeenschap)
2018 Luuk Schuurman (Pieter Zandt Scholengemeenschap)
bewerken