Mat Herben

Nederlands journalist en politicus

Mathieu Herben (Den Haag, 15 juli 1952) is een Nederlands politicus, journalist en voormalig ambtenaar die landelijk bekend werd als woordvoerder, fractievoorzitter en politiek leider van de Lijst Pim Fortuyn (LPF). Van 23 mei 2002 tot 30 november 2006 was hij lid van de Tweede Kamerfractie voor de LPF. In maart 2018 werd hij gemeenteraadslid voor Lokaal Montfoort.

Mat Herben
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemeen
Volledige naam Mathieu Herben
Geboren 15 juli 1952
Partij Leefbaar Linschoten
LPF (2002-2006)
VVD (2008-2017)
Lokaal Montfoort (2018-heden)
Functies
2002–2006 Lid Tweede Kamer
2002,
2002–2004
Fractievoorzitter in de Tweede Kamer
2018–heden Lid gemeenteraad Montfoort
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Jeugd en opleiding

bewerken

Herben is de vijfde zoon van een chauffeur en later filiaalhouder van een antiekhandel en een Poolse moeder. Hij groeide op in de Molenwijk in het Laakkwartier in Den Haag, en volgde de HBS-A aan het Lodewijk Makeblijde College in Rijswijk. Later deed hij een postacademische opleiding internationale veiligheid aan het Instituut Clingendael.

Loopbaan voor de politiek

bewerken

Herben wilde officier verkeersleider worden bij de Koninklijke Luchtmacht, maar werd afgewezen omdat hij wegens zijn Poolse moeder als chantabel werd beschouwd. Na de HBS werd hij schadecorrespondent bij Nationale-Nederlanden. Van 1977 tot 1987 was Herben journalist bij het ministerie van Defensie. Vervolgens werd hij journalist bij het tijdschrift Manna van Center Parcs-oprichter Piet Derksen. In 1990 keerde hij naar Defensie terug, nu als hoofdredacteur van de Defensiekrant. Van 1990 tot 1995 was hij recensent klassieke muziek bij het tijdschrift Plus, en in 1995 werd hij algemeen hoofdredacteur bij de directie Voorlichting van het ministerie van Defensie. Hij was onder andere redacteur van Alle Hens (maandblad voor de Koninklijke Marine), van het personeelsblad De Vliegende Hollander (maandblad voor de Koninklijke Luchtmacht) en redacteur van de internetsite.[1]

Politieke carrière

bewerken

In 1993 richtte Herben in zijn woonplaats Linschoten de werkgroep Leefbaar Linschoten op als uitvloeisel van zijn strijd voor het behoud van een hoogstamboomgaard. Hij meldde zich aan bij Leefbaar Nederland, maar kreeg geen verkiesbare plaats.[2] Op 20 februari 2002, tien dagen nadat Leefbaar Nederland beoogd lijsttrekker Pim Fortuyn had ontslagen, meldde hij zich per fax aan bij Fortuyn die de Lijst Pim Fortuyn aan het opzetten was.[3] Volgens eigen zeggen deed Herben dat op verzoek van wederzijdse vrienden,[4] dan wel Chris Thunnessen.[5] Hij zag voor zichzelf geen politieke rol weggelegd en ambieerde een carrière als LPF-voorlichter. Nadat Fortuyn op 6 mei 2002 was vermoord overtuigde Peter Langendam Herben ervan dat de LPF door moest gaan.[6] Herben werd nu politiek leider van de partij en werd na de verkiezingen ook de fractievoorzitter. Begin augustus legde hij zijn functies neer, waarna hij werd opgevolgd door Harry Wijnschenk. Deze werd op 16 oktober 2002 uit de LPF gezet waarna Herben zijn functies weer opnam. Hij bleef fractievoorzitter tot 5 oktober 2004. Bij de verkiezingen van 22 januari 2003 was hij lijsttrekker. Bij de Tweede Kamerverkiezingen 2006 stond hij tweede op de kieslijst maar werd niet gekozen.

Herben hield zich in de Tweede Kamer bezig met algemene zaken, defensie-aangelegenheden, internationale veiligheid en luchtvaart, en was ondervoorzitter van de vaste Kamercommissie voor Defensie.

Onder leiding van Herben stemde de LPF in 2002 voor deelname van Nederland aan het Joint Strike Fighter project. Zijn belangstelling voor vliegtuigen bleek datzelfde jaar nogmaals, toen hij, zelf ooit spotter, het opnam voor in Griekenland gearresteerde vliegtuigspotters.[7] Na afloop van zijn Kamerlidmaatschap ontpopte Herben zich als lobbyist voor het JSF-project.[8][9][10]

Een van zijn laatste werkzaamheden behelsde de beperking van Brusselse invloed op de Nederlandse regelgeving. In november 2006 diende Herben samen met SGP'er Kees van der Staaij een initiatiefwetsvoorstel hiertoe in, maar toen de LPF na de verkiezingen datzelfde jaar niet meer terugkeerde, nam Van der Staaij deze verdediging op zich. In juni 2009 werd de stemming in de Tweede Kamer uitgesteld, maar in september 2015 stemde de Tweede Kamer hiermee in. In de Eerste Kamer lag de behandeling vervolgens twee jaar stil. Op 9 april 2019 verwierp de Eerste Kamer dit voorstel, na dertien jaar.

Op 18 januari 2018 maakte De Telegraaf bekend dat Herben terug wilde keren in de politiek: de partij Lokaal Montfoort zette hem op de tweede plaats bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018.[11] De verkiezingen waren een succes voor Herben: de partij haalde twee zetels en hij haalde ook nog eens voldoende voorkeursstemmen, waardoor hij lid werd van de gemeenteraad.[12] Op 16 maart 2022 werd dit aantal verdubbeld van twee naar vier zetels waarmee ze de grootste partij werden.

Persoonlijk

bewerken

Herben woont in Linschoten (gemeente Montfoort). Hij is rooms-katholiek, vrijmetselaar en is sinds 1975 getrouwd. Het paar heeft een dochter.

Nevenfuncties

bewerken

Publicaties

bewerken
  • De luchtstrijdkrachten van het Warschaupact en neutraal Europa (samenstelling en redactie, 1982)
  • De luchtstrijdkrachten van Azië, Afrika en Latijns-Amerika (samenstelling en redactie, 1983)
  • Via Lucis : vijftig jaar vrijmetselarij : werken in licht en steen (eindredactie, 1997)
  • Pim zou in zijn nopjes zijn geweest (2002) ISBN 90-73188-91-1
  • Vrij denken over religie, politiek en vrijmetselarij (2005) ISBN 90-6271-005-0
bewerken