Naar inhoud springen

Marc Platt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marc Platt
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam Marc Edward Platt
Geboren 14 april 1957
Geboorteland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Jaren actief 1987 – heden
Beroep Filmproducent
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDB-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film
Televisie

Marc Edward Platt (Pikesville, 14 april 1957) is een Amerikaans film-, televisie- en theaterproducent en voormalig studiobaas. Hij is de vader van acteur Ben Platt.

Marc Platt werd in 1957 geboren in Pikesville (Maryland), in een conservatief-joodse familie.[1][2][3] Zijn vader, Howard Platt, was een schoenenverkoper en zijn moeder, Sue Ellen Sezzin, was een onderwijzeres. Hij heeft een oudere broer en een jongere zus.[1][4]

Platt studeerde in 1975 af aan Pikesville High School en vier jaar later behaalde hij een diploma aan de Universiteit van Pennsylvania. Nadien volgde hij een rechtenopleiding aan de Universiteit van New York.[5]

Hij is getrouwd met Julie Beren, met wie hij vijf kinderen heeft, waaronder acteur Ben Platt.

Na zijn studies ging Platt in de entertainmentindustrie van New York aan de slag als advocaat. Na een jaar werd hij door de bekende agent Sam Cohn in dienst genomen bij diens talentenbureau ICM.[5][6] Hij werkte zich op tot theater- en filmproducent. Na een poos verhuisde Platt met zijn echtgenote naar Los Angeles, waar hij vicevoorzitter werd van de productieafdeling van RKO Pictures. Vanaf 1987 bekleedde hij dezelfde functie bij Orion Pictures. Na drie jaar werd hij er gepromoveerd tot voorzitter.[6] De studio was in die dagen de thuishaven van filmmaker Woody Allen en gooide hoge ogen met onder meer Dances with Wolves (1990) en The Silence of the Lambs (1991).

Nadien werd Platt de productievoorzitter van TriStar Pictures (1992–1996)[7] en Universal Studios (1996–1998)[8][9]. In 1998 richtte hij met Marc Platt Productions zijn eigen productiebedrijf op, waarna hij onder meer de Legally Blonde-filmreeks en de HBO-miniserie Empire Falls producete. In de jaren 2000 producete hij ook de succesvolle Broadwaymusical Wicked.

In de jaren 2010 producete Platt bekende films als Scott Pilgrim vs. the World (2010), Drive (2011), Into the Woods (2014), Bridge of Spies (2015) en La La Land (2016). Voor die laatste twee films werd hij telkens genomineerd voor de Oscar voor beste film. De nominatie van La La Land zorgde voor veel commotie, omdat de film door een misverstand even als winnaar werd uitgeroepen.[10]

Jaar Titel Rol
1987 Campus Man executive producer
2001 Josie and the Pussycats producer
Legally Blonde producer
2003 Legally Blonde 2: Red, White & Blonde producer
Honey producer
2005 Happy Endings co-producer
The Perfect Man producer
2007 The Seeker: The Dark Is Rising producer
2008 Wanted producer
Rachel Getting Married producer
2009 Love and Other Impossible Pursuits producer
Nine producer
2010 Cop Out producer
Scott Pilgrim vs. the World producer
Charlie St. Cloud producer
2011 Drive producer
Honey 2 executive producer
2013 Evidence producer
2 Guns producer
2014 Song One producer
Winter's Tale producer
We'll Never Have Paris executive producer
Lost River producer
Mockingbird producer
Into the Woods producer
Six Dance Lessons in Six Weeks executive producer
2015 Ricki and the Flash producer
Bridge of Spies producer
2016 La La Land producer
The Girl on the Train producer
Billy Lynn's Long Halftime Walk producer
2018 Hotel Artemis producer
Nappily Ever After producer
Mary Poppins Returns producer
2019 Aladdin executive producer
2020 The Trial of the Chicago 7 producer
2021 Thunder Force producer
Cruella producer
Dear Evan Hansen producer
2022 Better Nate Than Ever producer
Babylon producer
2023 The Little Mermaid producer

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]
Titel Categorie Uitslag
Academy Awards
Bridge of Spies (2015) Beste film Genomineerd
La La Land (2016) Genomineerd
BAFTA Awards
Drive (2011) Beste film Genomineerd
Bridge of Spies (2015) Genomineerd
La La Land (2016) Gewonnen
Emmy Awards
Empire Falls (2005) Beste miniserie Genomineerd
Grease Live! (2016) Beste special Gewonnen
Jesus Christ Superstar Live in Concert (2018) Beste variété-special (live) Gewonnen
Rent: Live (2019) Beste variété-special (live) Genomineerd