Alfred (książę Saksonii-Coburga-Gothy)

Alfred, właśc. ang. Alfred Ernest Albert (ur. 6 sierpnia 1844 w Windsorze, zm. 30 lipca 1900 w Coburgu) – książę Saksonii-Coburga-Gothy, książę Zjednoczonego Królestwa, członek brytyjskiej rodziny królewskiej, par Zjednoczonego Królestwa jako książę Edynburga, hrabia Kentu i hrabia Ulsteru. Drugi syn i czwarte dziecko królowej brytyjskiej Wiktorii i księcia Alberta z Saksonii-Coburga-Gothy. W rodzinie znany był jako „Affie”.

Alfred
Ilustracja
Wizerunek herbu
podpis
Książę Edynburga
Okres

od 1866
do 1900

Następca

Filip Mountbatten

Książę Saksonii-Coburga-Gothy
Okres

od 1893
do 1900

Poprzednik

Ernest II

Następca

Karol Edward

Dane biograficzne
Dynastia

sasko-koburska

Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1844
Windsor

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1900
Coburg

Odznaczenia
Order Ernestyński (Saksonia) Order Podwiązki (Wielka Brytania) Order Ostu (Wielka Brytania) Order Świętego Patryka (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Order Gwiazdy Indii Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Imperium Indyjskiego Order Świętego Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Krzyż Wielki Orderu Avis (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Wstęga Dwóch Orderów (Portugalia) Wstęga Trzech Orderów (Portugalia) Order Słonia (Dania) Order Orła Czarnego (Prusy) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Domowy Hohenzollernów z Mieczami Krzyż Wielki Orderu Kamehamehy I (Hawaje) Order Ludwika (Hesja) Order Lwa Złotego (Nassau) Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia) Order Korony Rucianej (Saksonia) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Korony Wendyjskiej (Meklemburgia) Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Order Królewski Serafinów (Szwecja) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Order Osmana (Imperium Osmańskie) Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania) Order Złotego Runa (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu Korony Wirtemberskiej

Życiorys

edytuj

Książę Alfred został ochrzczony przez arcybiskupa Canterbury Williama Howleya 6 września 1844 w prywatnej kaplicy zamku Windsor. Jego rodzicami chrzestnymi byli: Adolf, książę Cambridge (reprezentowany przez swojego syna, księcia Jerzego), Aleksandra Badeńska (reprezentowana przez księżną Kentu) oraz książę Karol zu Leiningen (reprezentowany przez księcia Wellingtona).

 
Książę Alfred na portrecie Franza Winterhaltera, 1865
 
Alfred wraz z żoną i najstarszym synem

W 1856 książę rozpoczął karierę w Royal Navy. W sierpniu 1858 zdał egzamin na miczmana i rozpoczął służbę na HMS „Euryalus”. W 1862 był wymieniany jako kandydat do tronu Grecji po obaleniu króla Ottona I. 24 lutego 1863 książę został awansowany do stopnia porucznika i służył na HMS „Racoon” pod dowództwem hrabiego Gleichen. 23 lutego 1866 uzyskał stopień kapitana, a następnie komendę nad HMS „Galatea”.

24 maja 1866 Alfred otrzymał parowskie tytuły księcia Edynburga oraz hrabiego Kentu i Ulsteru. Parlament przyznał mu roczną pensję w wysokości 15 000 funtów. 8 czerwca książę po raz pierwszy zasiadł w Izbie Lordów. 24 stycznia 1867 wypłynął z Plymouth na pokładzie „Galatei” w podróż dookoła świata. 31 października przybył do Glenelg w południowej Australii, będąc pierwszym członkiem brytyjskiej rodziny królewskiej, który odwiedził tę kolonię. 12 marca 1868 w Sydney został postrzelony w plecy przez Henry’ego Jamesa O’Farrella. O’Farrell został powieszony 21 kwietnia. Książę szybko powrócił do pełni sił i na początku kwietnia 1868 wyruszył w dalszą podróż. Do Anglii powrócił 26 czerwca 1868.

W 1869 Alfred został pierwszym członkiem brytyjskiej rodziny królewskiej, który odwiedził Nową Zelandię. Podobnie, jako pierwszy odwiedził Indie (w grudniu 1869) i Hongkong. Następnie przez kilka lat stacjonował na Malcie. 30 grudnia 1878 otrzymał stopień kontradmirała. 10 listopada 1882 został wiceadmirałem, a 18 października 1887 – admirałem. 3 czerwca 1893 otrzymał stopień admirała floty. W latach 1883–1884 dowodził flotą na kanale La Manche. W latach 1886–1889 był dowódcą Floty Śródziemnomorskiej, w okresie 1890-1893 dowodził bazą Devonport.

Po śmierci swojego stryja, księcia Ernesta II, w 1893 Alfred został nowym księciem Saksonii-Coburga-Gothy, po tym, gdy praw do tego tronu zrzekł się jego starszy brat, książę Walii. Po uzyskaniu tronu zrzekł się rocznej pensji od brytyjskiego parlamentu oraz miejsca w Izbie Lordów. Chociaż początkowo był traktowany w swoim nowym państwie jako cudzoziemiec, ostatecznie udało mu się uzyskać popularność wśród poddanych.

Książę Alfred zmarł 30 lipca 1900 na raka gardła. Został pochowany w mauzoleum rodziny książęcej na cmentarzu w Coburgu. Jego następcą na tronie książęcym został jego bratanek, Karol Edward, książę Albany.

Rodzina

edytuj

23 stycznia 1874 w Pałacu Zimowym w Sankt Petersburgu Alfred poślubił wielką księżną Marię Aleksandrowną (ur. 17 października 1853, zm. 22 października 1920), córkę cara Aleksandra II i carycy Marii Aleksandrowny, córki księcia Hesji Ludwika II. Alfred i Maria mieli razem dwóch synów i cztery córki:

Odznaczenia i godności

edytuj

Saskie[1]:

Brytyjskie[1]:

Zagraniczne[1]:

Przypisy

edytuj
  1. a b c H.R.H. Prince Alfred Duke of Edinburgh & Saxe-Coburg Gotha 1844-1900. regiments.org. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
  2. a b c d e f Jose Vincente de Bragança: Agraciamentos Portugueses aos Príncipes da Casa Saxe-Coburgo-Gota. s. 12. [dostęp 2015-08-22]. (port.).
  3. Peter Ohm-Hieronymussen: Die Mecklenburg-Strelitzer Orden und Ehrenzeichen. Kopenhaga 2000, s. 50

Linki zewnętrzne

edytuj