Brian Joubert

francuski łyżwiarz figurowy (solista)

Brian Joubert (ur. 20 września 1984 w Poitiers) – francuski łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Uczestnik igrzysk olimpijskich (2002, 2006, 2010, 2014), mistrz świata (2007), trzykrotny mistrz Europy (2004, 2007, 2009), zwycięzca finału Grand Prix (2006) oraz 8-krotny mistrz Francji. Zakończył karierę amatorską 14 lutego 2014 roku i rozpoczął karierę trenera łyżwiarskiego[1].

Brian Joubert
Ilustracja
Brian Joubert na podium mistrzostw Europy 2009
Reprezentacja

 Francja

Data i miejsce urodzenia

20 września 1984
Poitiers

Wzrost

179 cm

Konkurencja

Soliści

Trener

Oleg Wasiljew, Veronique Guyon, Nikołaj Morozow, Annick Dumont, Katia Krier, Patrick Gueppe, Laurent Depouilly, Jean-Christophe Simond, Andrei Berezintsev

Klub

Club France F.F.S.G.

Zakończenie kariery

14 lutego 2014

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

244,58
Mistrzostwa Świata 2012

Program krótki

88,55
Mistrzostwa Europy 2010

Program dowolny

161,11
Mistrzostwa Świata 2012

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa świata
złoto Tokio 2007 soliści
srebro Dortmund 2004 soliści
srebro Calgary 2006 soliści
srebro Göteborg 2008 soliści
brąz Los Angeles 2009 soliści
brąz Turyn 2010 soliści
Mistrzostwa Europy
złoto Budapeszt 2004 soliści
złoto Warszawa 2007 soliści
złoto Helsinki 2009 soliści
srebro Malmö 2003 soliści
srebro Turyn 2005 soliści
srebro Berno 2011 soliści
brąz Lozanna 2002 soliści
brąz Lyon 2006 soliści
brąz Zagrzeb 2008 soliści
brąz Tallinn 2010 soliści
Finał Grand Prix
złoto Petersburg 2006 soliści
brąz Petersburg 2002 soliści
Strona internetowa

Życie prywatne

edytuj

Brian Joubert, syn Jean-Michela i Raymonde Joubert, urodził się w Poitiers w 1984 roku. Poważnie zachorował mając 11 miesięcy. Lekarze byli zmuszeni usunąć mu nerkę. Łyżwiarstwo figurowe zaczął trenować pod wpływem sióstr w wieku 4 lat. Próbował zająć się hokejem na lodzie, ale mając 6 lat stwierdził, że woli skakać. W pierwszych zawodach wziął udział mając 5 lat.

W 2004 roku było głośno o jego związku z miss Francji Laetitią Bléger. Modelka w jednym z wywiadów oświadczyła, że Joubert spotykał się z nią, żeby ukryć, że jest homoseksualistą. Łyżwiarz wniósł oskarżenie do sądu. Zgodnie z wyrokiem Bléger i magazyn wypłacili mu odszkodowanie w wysokości 17 tysięcy euro. W latach 2005–2009 spotykał się z mistrzynią Włoch Valentiną Marchei. Pojawiały się plany wspólnego występu na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver. Para zdecydowała się na rozstanie w styczniu 2009, najprawdopodobniej związane to było z ich karierami sportowymi[potrzebny przypis]

Trzykrotnie wziął udział we francuskiej edycji programu „Fort Boyard” (2004, 2007, 2008). Został sponsorem fundacji na rzecz dzieci z zespołem Williamsa. 13 marca 2006 wydano biografię Jouberta „Le feu sur la glace” (fr. "Ogień Na Lodzie").

Technika i choreografia

edytuj

Brian Joubert znany jest z żywiołowości, ciekawych choreografii i wykonywania perfekcyjnie pewnych elementów, zwłaszcza skoków. Do słynnych należą skoki poczwórne: Salchow i Toeloop. Do historii przeszedł program dowolny z sezonu 2006/07, w którym wykonywał 3 skoki poczwórne. Często podkreśla, że są dla niego bardzo ważne, nowy system nie gwarantuje za nie lepszych ocen, ale świadczą o poziomie prezentowanym przez łyżwiarza. Do elity solistów zalicza się m.in. dzięki kombinacji skoków 4-2 (np. poczwórny Toeloop – podwójny Toeloop). Jego skoczność przejawia się w również w niezwykle mocnych, silnych i wyrazistych skokach jak potrójny Lutz czy death-drop (skok do piruetu przez Axla). Z kolei żywiołowość to przede wszystkim bogate w trudne figury i elementy sekwencje kroków.

Jego słabą strona są na pewno piruety, za które często jest krytykowany. Podjęcie współpracy z Lucinda Ruth w sezonie 2005/06, miało na celu zniwelowanie niedoskonałości łyżwiarza. Niejednokrotnie przyczyną przegranej Jouberta była również pewność siebie. Podczas Mistrzostw Świata 2009 w Los Angeles, zaliczanych do największych porażek łyżwiarza, był o krok od wygranej. Przed występem podkreślał, że zamierza wygrać, a zapewni mu to bogactwo elementów, z których słynie. Po programie krótkim prowadził. Podczas programu dowolnego dopuścił się dwóch błędów, w tym jednego poważnego, na stosunkowo łatwym dla siebie podwójnym Axlu. W ten sposób ominęło go nie tylko złoto i srebro.

Joubert jest charyzmatyczny i chimeryczny. Zarówno programy dowolne, jak i obowiązkowe przykuwają uwagę. Wyróżniają się spośród innych, prezentowanych na zawodach poprzez muzykę, kombinacje, szybkość czy wyszukane elementy. Jako podkłady wykorzystuje znane ścieżki dźwiękowe, nieraz pochodzące z filmów (np. Matrix, Requiem dla snu) czy typowo klubowe utwory. Joubert lubi zmieniać zdanie co do choreografii. Znana jest historia sprzed Mistrzostw Europy 2009, gdy na 2 tygodnie przed zawodami postanowił wykorzystać inną muzykę w programie krótkim, a co za tym idzie, także choreografię.

Osiągnięcia

edytuj
Zawody 99–00 00–01 01–02 02–03 03–04 04–05 05–06 06–07 07–08 08–09 09–10 10–11 11–12 12–13 13–14 15–16
Międzynarodowe[2]
Igrzyska olimpijskie 14 6 16 13
Mistrzostwa świata 13 6 2 6 2 1 2 3 3 8 4 9
Mistrzostwa Europy 3 2 1 2 3 1 3 1 3 2 8 4 8
GP Finał Grand Prix 3 5 WD 1 WD WD
GP Cup of China 2 4 WD WD
GP Rostelecom Cup 1 1 WD
GP NHK Trophy 4 1
GP Skate Canada International 1
GP Skate America 9 1 1 3 WD
GP Trophée Eric Bompard 5 4 2 2 1 WD 4 4 WD WD 4
International Challenge Cup 1 1
NRW Trophy 2
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[2]
Mistrzostwa Świata Juniorów 15
JGP we Francji 4
JGP w Polsce 4
Krajowe[2]
Mistrzostwa Francji 10 14 3 1 1 1 1 1 1 WD WD 1 1 WD 2
Mistrzostwa Francji juniorów 2 J 4 J
Master's de Patinage 3 1 3 1 1 1 2 2 1 2 2 WD
Zawody zespołowe[2]
World Team Trophy 4 T
2 P
4 T
3 P
6 T
7 P
Japan Open 2 T
3 P
3 T
6 P

Przypisy

edytuj
  1. Nadia Vasilyeva: Brian Joubert: “Why do we have to put limits on the spins, the footwork?”. Inside Skating. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
  2. a b c d Competition Results – Brian JOUBERT. ISU. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).

Bibliografia

edytuj