Czesław Schabowski
Czesław Schabowski (ur. 22 listopada 1908 w Tarnobrzegu, zm. 19 maja 1987 w Szczecinie) – polski prozaik.
Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1908 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 maja 1987 |
Zawód, zajęcie |
prozaik |
Był samoukiem. W latach 1940–1941 pracował fizycznie na terenie ZSRR. W latach 1939–1940 był działaczem kulturowo-oświatowym w Druskiennikach[1]. W latach 1941–1945 przebywał w III Rzeszy. Po wojnie bardzo krótko mieszkał w Łodzi, przez 10 lat w Sobieszowie - obecnie dzielnicy Jeleniej Góry, a od 1956 roku w Szczecinie. Pracował w różnych zawodach. Był między innymi rybakiem na Zalewie Szczecińskim. Jako pisarz debiutował w 1945 roku na łamach tygodnika „Odra”. W 1970 roku otrzymał nagrodę Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. Pochowany został na Cmentarzu przy ul. Goleniowskiej w Szczecinie-Dąbiu.
Twórczość
edytuj- Szarotki
- Tama
- To sprawa syna
- Pirat i Magdalena
- Wielka zatoka
- Lisy morskie
- Nie ma ulicy Zielonej
- Archipelag urzeczonych
- Na wylotówce
- Zbój lasowski
- Mój przyjaciel goj
- Pierwsze doświadczenia[1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Czesław Schabowski – Encyklopedia Pomorza Zachodniego – pomeranica.pl [online], encyklopedia.szczecin.pl [dostęp 2021-03-05] .
Bibliografia
edytuj- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-01-11593-9.