David Di Michele

włoski piłkarz

David Di Michele (ur. 6 stycznia 1976 w Guidonia Montecelio) – włoski piłkarz występujący na pozycji napastnika, a także trener.

David Di Michele
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1976
Guidonia Montecelio

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1996 Lodigiani 43 (6)
1996–1998 Foggia 68 (14)
1998–2001 Salernitana 92 (40)
2001–2006 Udinese Calcio 78 (23)
2002–2004 Reggina (wyp.) 62 (15)
2006–2007 US Palermo 48 (16)
2007–2010 Torino FC 43 (10)
2008–2009 West Ham (wyp.) 30 (4)
2010 Lecce (wyp.) 19 (3)
2010–2012 Lecce 52 (19)
2012–2013 Chievo Werona 11 (1)
2013–2015 Reggina 71 (19)
2015–2016 Lupa Roma 8 (2)
W sumie: 625 (172)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–2006  Włochy 6 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2016 Lupa Roma
2016–2017 Lupa Roma
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

David Di Michele zawodową karierę rozpoczął w 1993 w zespole AS Lodigiani. Występował tam do 1996 i zdołał rozegrać 43 mecze. Następnie podpisał kontrakt z ekipą US Foggia, barwy której reprezentował przez 2 sezony. W pierwszym z nich w 36 spotkaniach strzelił 6 goli, a w następnym w 32 pojedynkach uzyskał 7 trafień. Latem roku Di Michele podpisał kontrakt z pierwszoligową Salernitaną, w barwach której zadebiutował w rozgrywkach Serie A. Salernitana w końcowej tabeli zajęła jednak dopiero 15. pozycję i spadła do drugiej ligi. Tam Di Michele imponował skutecznością – w sezonie 1999/2000 zdobył 23 bramki, co jednak nie pomogło Salernitanie w powrocie do Serie A. Dobra skuteczność, jaką Włoch prezentował również w kolejnych rozgrywkach także nie pomogła jego drużynie awansować do pierwszej ligi.

Di Michele wzbudził zainteresowanie Udinese Calcio i sezon 2001/2002 rozpoczął w zespole „Bianconerich”. Tam jednak nie spełnił pokładanych w nim nadziei i na zasadzie wypożyczenia odszedł do Regginy. Epizod włoskiego napastnika z „Amarantowymi” trwał przez 2 sezony, w których wychowanek Lodigiani strzelił łącznie 15 bramek. W letnim okienku transferowym w 2004 Di Michele wrócił do Udinese, z którym niespodziewanie zajął 4. miejsce w tabeli Serie A. Wówczas z 15 trafieniami na koncie Włoch należał do czołówki strzelców ligi. Zimą 2006 interesowało się nim kilka klubów[1], a ostatecznie trafił do US Palermo[2]. Z ekipą „Aquile” 2 razy z rzędu zajmował 5. lokatę w lidze.

Dla Palermo zanotował 48 występów i 16 goli, po czym zdecydował się zmienić klub i odszedł do Torino FC[3]. Początkowo był wykluczony z gry z powodu udziału w nielegalnych zakładach bukmacherskich, a następnie doznał dosyć poważnej kontuzji[4]. Po powrocie do zdrowia stał się jednym z najważniejszych ogniw w drużynie. W 2008 Di Michele razem z Héritą Ilungą z Tuluzy na 1 sezon został wypożyczony do West Hamu United[5]. Zadebiutował 13 września w przegranym 3:2 meczu z West Bromwich, kiedy to zastąpił kontuzjowanego Deana Ashtona[6]. W czasie całego sezonu w zespole tym rozegrał 30 ligowych spotkań, w których zdobył 4 bramki.

Po zakończeniu rozgrywek Di Michele powrócił do Torino FC, które grało już w drugiej lidze. 1 lutego 2010 został wypożyczony do Lecce. Od sezonu 2009/2010 znów miał grać Torino, jednak 31 sierpnia 2010 ponownie wypożyczono go do Lecce. Następnie został jego zawodnikiem i grał tam do 2012. Następnie występował w drużynach Chievo Werona, Reggina oraz Lupa Roma. W 2016 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Włoch Di Michele zadebiutował 30 marca 2005 w zremisowanym 0:0 spotkaniu towarzyskim przeciwko Islandii. Na ten mecz powołanie od Marcello Lippiego otrzymali również ówcześni klubowi koledzy Włocha – Giampiero Pinzi i Vincenzo Iaquinta[7]. Łącznie w barwach „Squadra Azzura” Di Michele wystąpił w 6 spotkaniach, w których ani razu nie udało mu się wpisać na listę strzelców.

Przypisy

edytuj
  1. Di Michele pomiędzy Sieną, Parmą i Livorno. [dostęp 2008-09-03]. (pol.).
  2. Mercato - Di Michele w Palermo. [dostęp 2008-09-03]. (pol.).
  3. Oficjalnie: Di Michele w Torino. [dostęp 2008-09-03]. (pol.).
  4. Di Michele kontuzjowany. [dostęp 2008-09-03]. (pol.).
  5. Di Michele i Ilunga na Upton Park!. [dostęp 2008-09-03]. (pol.).
  6. Keen hails new recruits. [dostęp 2008-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-19)]. (ang.).
  7. Zawodnicy Udinese o powołaniach do reprezentacji. [dostęp 2008-09-03]. (pol.).

Bibliografia

edytuj