Diament Jensena – zdanie w teorii mnogości, oznaczane przez postulujące istnienie ciągu zbiorów przeliczalnych, który często zgaduje każdy podzbiór pierwszej nieprzeliczalnej liczby porządkowej Zdanie to jest niezależne od standardowych aksjomatów ZFC, to znaczy na ich gruncie nie można go ani udowodnić, ani obalić. Ponieważ ma ono wiele ciekawych konsekwencji, jest traktowane przez matematyków jako dodatkowy aksjomat, który może być zakładany, jeśli wymaga tego dowód.

Zasada kombinatoryczna została wprowadzona przez amerykańskiego matematyka Ronalda Jensena. Jedną z motywacji do rozważania tego zdania jest jego prawdziwość w uniwersum konstruowalnym oraz fakt, iż wiele studiowanych wcześniej własności okazało się być konsekwencjami

Jensen udowodnił też, że jeśli jest niesprzeczne, to niesprzeczna jest również teoria [1].

Diament i wzmocnienie

edytuj

Diament Jensena   to następujące zdanie:

Istnieje taki ciąg   że
  dla każdej liczby porządkowej   oraz
dla każdego zbioru   zbiór   jest stacjonarny.

  to zdanie:

Istnieje taki ciąg   że
dla każdej liczby porządkowej     jest przeliczalną rodziną podzbiorów   oraz
dla każdego zbioru   istnieje club   taki, że
 

  to zdanie:

Istnieje taki ciąg   że
dla każdej liczby porządkowej     jest przeliczalną rodziną podzbiorów   oraz
dla każdego zbioru   zbiór   jest stacjonarny.

Konsekwencje i własności

edytuj

Następujące twierdzenia są dowodliwe w  

  •  
  • Jeśli   jest prawdziwy, to istnieje ω1-drzewo Suslina. Zatem przy założeniu  
    (a) istnieje porządek liniowy bez końców, w którym każda rodzina rozłącznych przedziałów otwartych jest przeliczalna, ale który nie zawiera żadnego przeliczalnego podzbioru gęstego;
    (b) istnieje przestrzeń topologiczna   która jest przestrzenią Suslina (tzn. każda rodzina parami rozłącznych otwartych podzbiorów   jest co najwyżej przeliczalna), ale której produkt   nie jest przestrzenia Suslina (zdanie to jest mimo to dowodliwe pod założeniem samej hipotezy continuum[2]).
  •  
  •  
  • Jeśli   jest prawdziwy, to istnieje  -drzewo Kurepy (z   gałęziami długości  ).
  • Zdania   i   są równoważne.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Keith J. Devlin, Håvard Johnsbråten: The Souslin problem. „Lecture Notes in Mathematics”, T. 405. Springer-Verlag, Berlin, New York, 1974. s. viii + 132.
  2. Frederick Galvin: Chain conditions and products. „Fundamenta Mathematicae” 1980, nr 108, s. 33–48.

Bibliografia

edytuj
  • Kenneth Kunen: Set theory. An introduction to independence proofs. „Studies in Logic and the Foundations of Mathematics”, 102. North-Holland Publishing Co., Amsterdam New York, 1980. ISBN 0-444-85401-0, s. 80–86.