Flexicurity (idea socjalna, Złoty trójkąt[1]) – socjalny model zatrudnienia oparty na łatwym procesie zatrudniania oraz zwalniania pracowników przez pracodawcę, a także wysokich zabezpieczeniach socjalnych dla bezrobotnych. Po raz pierwszy wprowadzony w Danii w 1990 roku. Termin pochodzi od słów flexibility (elastyczność) oraz security (bezpieczeństwo).

Funkcjonowanie

edytuj

Zalety systemu podkreślane przez jego promotorów:

  • łatwość w podejmowaniu pracy;
  • pracodawca może łatwo pozyskać nowych pracowników;
  • łatwość w poszerzaniu kwalifikacji;
  • system motywujący bezrobotnych do poszukiwania pracy;
  • koncepcja flexicurity zakłada potrzebę uzgodnienia stanowisk związków zawodowych i organizacji pracodawców, tak aby upowszechniać rozwiązania korzystne dla obu stron stosunku pracy i akceptowane przez obie strony;
  • upowszechnia nietypowe formy zatrudnienia;

Wady:

  • wzmocnienie pozycji związków zawodowych osłabia pracodawców i ich konkurencyjność na rynku.

Narzędzia flexicurity

edytuj

W literaturze przedmiotu wyróżnia się szereg instrumentów służących wdrażaniu polityki flexicurity. Narzędzia te są najczęściej omawiane w ramach następujących kategorii[2]:

Przypisy

edytuj
  1. Philippe Egger, Werner Sengenberger‬, Decent work in Denmark: employment, social efficiency and economic security, Volume 1,‬ ‪International Labour Office‬, ‪International Labour Organization, 2003, s. 67.
  2. Adam Tomanek (red.), Flexicurity w wymiarze regionalnym (województwo podlaskie). Raport z badań, Izba Rzemieślnicza i Przedsiębiorczości w Białymstoku, Białystok 2011.

Linki zewnętrzne

edytuj