Fred Astaire

amerykański aktor, tancerz i wokalista

Fred Astaire, właśc. Frederick Austerlitz (ur. 10 maja 1899 w Omaha, zm. 22 czerwca 1987 w Los Angeles) – amerykański aktor, tancerz, wokalista. Był jednym z najpopularniejszych aktorów wśród tancerzy i najlepszym tancerzem wśród aktorów XX wieku[1]. American Film Institute umieścił go na 5. miejscu na liście największych aktorów wszech czasów (The 50 Greatest American Screen Legends)[2].

Fred Astaire
Ilustracja
Fred Astaire w 1941
Imię i nazwisko

Frederick Austerlitz

Data i miejsce urodzenia

10 maja 1899
Omaha

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1987
Los Angeles

Zawód

aktor, tancerz, piosenkarz

Współmałżonek

1) Phyllis L. Potter
(1933-1954; jej śmierć)
2) Robyn Smith
(1980-1987; jego śmierć)

Lata aktywności

1918–1981

Fred Astaire i Adele Astaire, 1921

Życiorys

edytuj

Był synem żydowskiego imigranta z Austrii, Friedricha Emanuela Austerlitza i Niemki, Johanny z d. Geilus. Zaczął występować w wieku 7 lat z siostrą Adele w duecie, który rozpadł się dopiero po jej zamążpójściu w 1931. Jego partnerkami były między innymi Joan Crawford w Tańczącej Wenus (1933), Ginger Rogers, z którą nakręcił dziewięć filmów, oraz Rita Hayworth, z którą grał w Marzeniach o karierze (1941) i w Mojej najmilszej (1942). Występował też z Judy Garland w Paradzie wielkanocnej (1948) oraz w kilku filmach z Cyd Charisse.

W jego filmach narracja jest prowadzona środkami muzycznymi, a postacie wypowiadają się w romantycznych sekwencjach tanecznych, filmowanych w długich płynnych ujęciach bez zbliżeń. Styl taneczny Astaire’a powstał z połączenia stepowania, tańca towarzyskiego i baletowego.

Życie prywatne

edytuj

Astaire był konserwatystą, zwolennikiem Partii Republikańskiej, chociaż nie ujawniał publicznie swoich poglądów politycznych. Wraz z Bingiem Crosbym, George’em Murphym, Ginger Rogers i innymi aktorami był członkiem założycielem Hollywoodzkiego Komitetu Republikańskiego. Był praktykującym katolikiem, wspierał amerykańskie działania wojskowe oraz ignorował rosnącą otwartość seksualną w filmach z lat siedemdziesiątych.

Fred Astaire i Cary Grant uznawani byli za najlepiej ubranych aktorów w filmach amerykańskich. Astaire pozostał ikoną męskiej mody nawet w starszym wieku, rezygnując ze swojego znaku rozpoznawczego – białej muszki i fraka na rzecz przewiewnego stylu codziennego – dopasowanych kurtek sportowych, kolorowych koszulek i spodni – używał starego krawata lub jedwabnej apaszki zamiast paska od spodni.

Fred Astaire w 1933 ożenił się z Phyllis Potter, która zmarła w 1954; mieli syna Freda i córkę Avę. Był oddanym ojcem i często o poranku tańczył na schodach w domu rodzinnym, by zabawiać dwójkę swoich dzieci. Jego przyjaciel, David Niven, określił go mianem „nieśmiałego chłopaka”, zawsze serdecznego, z zamiłowaniem do dowcipów szkolnych. Astaire był przez całe życie entuzjastą golfa i koni wyścigowych. W 1946 jego koń Triplate wygrał w Hollywood Gold Cup i Handicap San Juan Capistrano. Pozostał aktywny fizycznie do osiemdziesiątki. W wieku siedemdziesięciu ośmiu lat złamał lewy nadgarstek podczas jazdy na deskorolce wnuka.

Jego twarz pojawiła się na okładce albumu The Beatles Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band.

Nagrody

edytuj

Filmografia

edytuj

Lata 30.

edytuj

Lata 40.

edytuj

Lata 50.

edytuj

Lata 60.

edytuj

Lata 70.

edytuj

Dyskografia

edytuj

Lata 30.

edytuj
  • 1937: Shall We Dance

Lata 40.

edytuj

Lata 50.

edytuj
  • 1951: Royal Wedding /z Jane Powell
  • 1952: The Belle Of New York (Recorded Directly From The Sound Track Of The M-G-M Technicolor Musical)
  • 1953: The Astaire Story
  • 1953: The Band Wagon /z Nanette Fabray
  • 1956: Mr. Top Hat
  • 1957: Funny Face (Original Sound Track Recording) /z Audrey Hepburn
  • 1958: Easy To Dance With
  • 1959: Now

Lata 60.

edytuj
  • 1960: Astaire Time
  • 1962: Three Evenings With Fred Astaire
  • 1964: Nothing Thrilled Us Half As Much
  • 1964: Fred Astaire
  • 1968: Finian's Rainbow (Original Motion Picture Soundtrack) /z Petulą Clark

Lata 70.

edytuj
  • 1970: Santa Claus Is Comin' To Town
  • 1973: Starring Fred Astaire
  • 1974: Swing Time / The Gay Divorcee /z Ginger Rogers
  • 1974: The Special Magic Of Fred Astaire
  • 1974: Follow The Fleet / A Damsel In Distress
  • 1975: Broadway Melody Of 1940 (Original Sound Track Recording) /z Eleanor Powell
  • 1975: Lady Be Good / Funny Face
  • 1975: A Couple of Song and Dance Men /z Bingiem Crosbym
  • 1976: Attitude Dancing
  • 1976: The Golden Age Of Fred Astaire
  • 1976: Flying Down To Rio And Carefree /z Ginger Rogers
  • 1978: The Astaire Story
  • 1978: The Astaire Story vol. 2
  • 1979: Yolanda And The Thief / You'll Never Get Rich
  • 1979: An Evening With Fred Astaire

Lata 80.

edytuj
  • 1982: Roberta /z Ginger Rogers
  • 1982: Starring Fred Astaire
  • 1983: The social Magic of Fred Astaire
  • 1986: The Irving Berlin Songbook
  • 1987: Stepping In Paradise

Przypisy

edytuj
  1. Fred Astaire, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-02-21] (ang.).
  2. AFI’s 100 YEARS...100 STARS. American Film Institute. [dostęp 2018-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-13)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj