Iraklij Morkow

rosyjski generał lejtnant

Iraklij Iwanowicz Morkow (ros. Ираклий Иванович Морков, ur. 2 listopada 1753, zm. 26 marca 1828) – rosyjski generał lejtnant, hrabia.

Iraklij Morkow
Ираклий Морков
Ilustracja
generał lejtnant
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1753
Imperium Rosyjskie

Data śmierci

26 marca 1828

Przebieg służby
Lata służby

1769–1798, 1812–1813

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Jednostki

Lejb-Gwardyjski Preobrażeński Pułk, 2 Sofijski Pułk Piechoty, 14 Gruziński Pułk Grenadierów, Pospolite ruszenie

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-turecka (1787-1792),
wojna polsko-rosyjska 1792,
inwazja na Rosję (1812)

Odznaczenia
Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)

Po ukończeniu korpusu kadetów Morkow służył w preobrażeńskim pułku gwardii, sławę zdobył w czasie wojny rosyjsko-tureckiej w latach 1787–1792, gdy wraz z Suworowem brał udział w zdobyciu Oczakowa w 1788 i twierdzy Izmaił dnia 22 grudnia 1790. W 1792 jako posłaniec Kutuzowa przybył do cesarzowej Katarzyny II z wieścią o pokoju w Jassach, za co m.in. uzyskał awans na generała. Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej w 1792 (Bitwa pod Zieleńcami).

W 1799 zwolniony z armii przez cara Pawła I w stopniu generała-lejtnanta i tytułem hrabiowskim, lecz w 1812 stanął znów na czele moskiewskiej milicji (opołczenija). Przez Suworowa nazywany „rycerzem bez skazy i zmazy”, znany był z wielkopańskich upodobań, gestu i twardej ręki wobec poddanych.

Linki zewnętrzne

edytuj