Krzysztof Korycki herbu Prus I (zm. w 1677) – generał major wojsk koronnych[1], podkomorzy chełmiński w latach 16651676, chorąży kijowski w latach 1659–1665, chorąży nowogrodzkosiewierski w latach 16531659[2], dowódca polski, rotmistrz, a następnie pułkownik, starosta lisiański i nieszawski.

Herb
Herb

Urodził się w początkach XVII w., najpóźniej w 1612[3]. W wojsku polskim Krzysztof Korycki służył od 1630 roku w stopniu rotmistrza. W 1648 brał udział w bitwie pod Korsuniem, skąd udało mu się przebić wraz z 600 grupą jazdy. Później walczył pod Konstantynowem, gdzie dowodził wojskiem prywatnym Dominika Zasławskiego w sile 1200 jazdy i dragonii.

Bił się pod Zborowem i pod Beresteczkiem. Kilka razy był posłem do Turcji. Dosłużył się stopnia pułkownika, następnie wziął udział w bitwie pod Batohem, gdzie dostał się do niewoli tatarskiej.

Latem 1652 został wysłany jako poseł polski do Bakczysaraju[4].

W czasach Potopu przeszedł na stronę Szwedów, a Karol Gustaw mianował go generałem majorem. Dopiero w 1659 wrócił na stronę Jana Kazimierza, otrzymując dowództwo nad regimentem piechoty i tytuł chorążego kijowskiego. W 1660 dowodząc regimentem piechoty niemieckiej wziął udział w bitwach pod Lubarem i pod Cudnowem.

Poseł sejmiku generalnego pruskiego na sejm 1664/1665 roku i sejm nadzwyczajny 1665 roku[5]. Poseł województwa malborskiego na sejm wiosenny 1666 roku[6]. Poseł województwa chełmińskiego na sejm jesienny 1666 roku[1]. Poseł sejmiku generalnego pruskiego na sejm 1667 roku, sejm nadzwyczajny 1668 roku i sejm nadzwyczajny (abdykacyjny) 1668 roku[5]. Poseł na sejm konwokacyjny 1668 roku z powiatów: tczewskiego i gdańskiego[7]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 5 listopada 1668 roku na tym sejmie[8].

W latach 16611668 pełnił funkcję komendanta w twierdzach Prus Królewskich. W czasie elekcji 1669 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego[9]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1670 roku z województwa chełmińskiego[10]. Pod wodzą Jana Sobieskiego walczył w 1673 pod Chocimiem i w 1675 pod Lesienicami.

Poseł sejmiku malborskiego województwa chełmińskiego na sejm 1677 roku[11].

Przypisy

edytuj
  1. a b Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 488.
  2. Urzędnicy Prus Królewskich XV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski. 1990, s. 215.
  3. Majewski, s. 139.
  4. Tomasz Ciesielski: Od Batohu do Żwańca. Wojna na Ukrainie, Podolu i o Mołdawię 1652–1653. Zabrze: Inforteditions, 2007, s. 61, seria: Seria Bitwy/Taktyka.
  5. a b Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 351.
  6. Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 481.
  7. Diariusz sejmu konwokacyjnego 1668 roku. Opracował Kazimierz Przyboś, Kraków 2009, s. 71.
  8. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 500.
  9. Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku [...] 1669 [słow.] dnia wtorego [...] maia, [b.n.s]
  10. Kazimierz Przyboś, Sejm nadzwyczajny w Warszawie 5 marca - 19 kwietnia 1670 roku, w: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne, Z. 130 (2003), s. 112.
  11. Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 250.

Literatura

edytuj