Ningxia

region autonomiczny w północnych Chinach

Ningxia (wym. [nǐŋɕjâ]; Region Autonomiczny Ningxia Hui; chin: 宁夏回族自治区; pinyin: Níngxià Huízú Zìzhìqū) – region autonomiczny w północnych Chinach. Ningxia graniczy z prowincjami: Shaanxi, Gansu oraz z regionem autonomicznym Mongolia Wewnętrzna. Przez jego terytorium przepływa Żółta Rzeka. Większość obszaru ma charakter pustynny lub półpustynny.

Region Autonomiczny Ningxia Hui
region autonomiczny
ilustracja
Państwo

 ChRL

Stolica

Yinchuan

Kod ISO 3166-2

CN-64

Gubernator

Xian Hui[1]

Powierzchnia

66 000 km²

Populacja (2020)
• liczba ludności


7 202 654[2]

• gęstość

110 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba prefektur

5

Liczba powiatów

21

Liczba gmin

219

Położenie na mapie Chin
Położenie na mapie
Strona internetowa

Geografia

edytuj

Region obejmuje zachodnie obszary Wyżyny Lessowej, ograniczone od zachodu szeroką doliną rzeki Huang He. Na zachód od rzeki ciągnie się równolegle do niej pasmo gór Helan Shan, a dalej pustynna równina.

Panuje klimat umiarkowany kontynentalny - ciepły i suchy. Średnie temperatury: styczeń: - 10 °C, lipiec: 23 °C. Roczna suma opadów ok. 100 mm (opady głównie w porze letniej). Często występują burze piaskowe.

Demografia

edytuj

Ningxia jest pierwotną siedzibą ludu Hui, który językowo nie różni się od ludu Han (głównej grupy ludności Chin) ale od wieków wyznaje islam, który został przyjęty w wyniku kontaktów z muzułmańskimi kupcami.

Pod względem etnicznym ludność jest mieszana. Składa się z Hui, stanowiących prawdopodobnie około 50% ludności, oraz Chińczyków Han i nielicznych Mongołów.

Historia

edytuj

Do końca dynastii Qing tereny obecnego regionu Ningxia były częścią Mongolii Wewnętrznej. W 1914 roku obszar ten został wydzielony i włączony do prowincji Gansu. W 1928 roku utworzono odrębną prowincję Ningxia.

Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej Ningxia została w 1954 roku ponownie włączona do prowincji Gansu, jednak już 4 lata później na nowo ją wydzielono, nadając jej wówczas status regionu autonomicznego[3].

Gospodarka

edytuj

Region ten jest jednym z najuboższych obszarów Chin (zajmuje przedostatnie miejsce przed Tybetem pod względem wytwarzanego PKB). Podstawą gospodarki jest rolnictwo. Stosunkowo dobre warunki dla rolnictwa stwarza osłonięcie rejonów nawadnianych od suchych wiatrów północno-zachodnich przez góry Helan Shan. Uprawia się m.in.: ryż, pszenicę, proso, kukurydzę a z roślin przemysłowych: bawełnę, len zwyczajny, sezam, buraki cukrowe. Duże znaczenie ma także hodowla koni, wielbłądów, owiec. Występują tu takie kopaliny jak: ropa naftowa, rudy żelaza, srebro, fosforyty, kaolin, węgiel kamienny. Istnieje słabo rozwinięty przemysł włókienniczy, spożywczy, maszynowy, chemiczny i hutniczy.

Do aktywizacji tego zaniedbanego obszaru przyczyniła się budowa linii kolejowej Baotou-Lanzhou w 1958 roku. Z surowców mineralnych duże znaczenie ma eksploatacja soli ze słonego jeziora Jilantai Yanchi. Zbudowana dla wywozu soli linia kolejowa o długości 120 km, łączy je z koleją Baotou-Lanzhou.

Podział administracyjny

edytuj

Ningxia dzieli się na 5 prefektur miejskich:

Mapa Lp. Nazwa Chiński Hanyu pinyin Siedziba
 
— Prefektury miejskie —
1 Yinchuan 银川市 Yínchuān Shì Dzielnica Xingqing
2 Shizuishan 石嘴山市 Shízuǐshān Shì Dzielnica Dawukou
3 Wuzhong 吴忠市 Wúzhōng Shì Dzielnica Litong
4 Zhongwei 中卫市 Zhōngwèi Shì Dzielnica Shapotou
5 Guyuan 固原市 Gùyuán Shì Dzielnica Yuanzhou

Przypisy

edytuj
  1. Xian Hui re-elected chairwoman of NW China region [online] [dostęp 2021-05-21] (ang.).
  2. Communiqué of the Seventh National Population Census (No. 3) [online] [dostęp 2021-05-21] (ang.).
  3. Ningxia, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-03-14] (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Maryański, Andrzej Halimarski: "Chiny", Wydawnictwo Naukowe PWN, 1980, Warszawa 83-01-00952-7

Linki zewnętrzne

edytuj