Ryder Hesjedal

kanadyjski kolarz

Ryder Hesjedal (ur. 9 grudnia 1980 w Victorii) – kanadyjski kolarz szosowy, zwycięzca Giro d’Italia 2012.

Ryder Hesjedal
Ilustracja
Hesjedal na podium Giro d’Italia 2012
Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1980
Victoria

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

188 cm

Kariera seniorska
Lata Drużyna
2004 US Postal
2005 Discovery Channel Pro Cycling Team
2006 Phonak Cycling Team
2007 Health Net-Maxxis
2008–2015 Garmin
2016 Trek-Segafredo
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Mistrzostwa świata
złoto Vail 2001 cross-country (sztafeta)
złoto Kaprun 2002 cross-country (sztafeta)
srebro Vail 2001 cross-country U23
srebro Lugano 2003 cross-country
brąz Åre 1999 cross-country (sztafeta)
brąz Kaprun 2002 cross-country U23
Strona internetowa

Jego najmocniejszą stroną była jazda indywidualna na czas oraz jazda w górach.

Kariera

edytuj

Hesjedal ściganie rozpoczynał w kolarstwie górskim. Po raz pierwszy w wyścigu wystartował w połowie lat 90. Od razu rozpoczął od przygody - spóźnił się, a w dodatku nie posiadał stroju. Wystartował dwie minuty po rywalach, w jeansach i koszulce, a wyścig ukończył na drugim miejscu[1]. W późniejszych latach Kanadyjczyk kontynuował z sukcesami karierę górską, zdobywając szereg medali na mistrzostwach świata, w tym trzy indywidualnie.

W 2005 roku postanowił przerzucić się na szosę i w barwach grupy Discovery Channel wystartował w swoim pierwszym Grand Tourze - Giro d’Italia. Wyścigu nie ukończył, ale był członkiem drużyny, która pracowała na końcowy sukces Paolo Savoldellego.

W sezonie 2006 reprezentował barwy szwajcarskiej grupy Phonak. Udało mu się wywalczyć czwarte miejsce w wyścigu Dookoła Katalonii i wicemistrzostwo kraju w jeździe indywidualnej na czas. Nastawiając się na dobry wynik podczas Mistrzostw świata w Salzburgu, wycofał się ze swojego drugiego Grand Touru - Vuelty. Mistrzostwa nie poszły jednak po jego myśli. W następnym sezonie ponownie zmienił barwy drużynowe, aby wreszcie w 2008 roku dołączyć do drużyny Jonathana VaughtersaGarminu. Współpraca okazała się korzystna - Hesjedal pojechał na Tour de France, gdzie pomógł Christianowi Vande Velde zająć piąte miejsce.

Największe sukcesy w tym sezonie Hesjedal osiągnął jesienią. Wcześniej przejechał Tour de France, pomagając ponownie Vande Velde w zajęciu miejsca w czołowej dziesiątce. Podczas Vuelty wygrał 12. etap, przez co stał się pierwszym Kanadyjczykiem, który tego dokonał. Było to także pierwsze indywidualne etapowe zwycięstwo podczas Grand Touru odniesione przez reprezentanta Kanady, od 1988, kiedy to etap Tour de France wygrał Steve Bauer[2]. Hesjedal zajął także piąte miejsce w Clásica de San Sebastián.

Te i wcześniejsze sukcesy dostrzeżono w jego ojczyźnie. Magazyn Canadian Cyclist na podstawie internetowego głosowania wybrał go kolarzem dekady oraz kolarzem roku[3].

Trzeci sezon w Garminie Kanadyjczyk rozpoczął bardzo dobrymi wynikami w wiosennych wyścigach klasycznych. Zajął 5. miejsce w Strade Bianche oraz 2. miejsce w Amstel Gold Race. Celem sezonu stał się oczywiście Tour de France. Hesjedal do ataku ruszył już na trzecim etapie, najpierw uciekając, a na koniec finiszując z czołowej grupki. Zajął czwarte miejsce, nadrabiając nieco czasu nad częścią rywali, w tym Alberto Contadorem. Na 17. etapie ponownie finiszował czwarty (później wynik zmieniono na miejsce trzecie, ze względu na dyskwalifikację El Pistolero), tym razem na szczycie legendarnego Col du Tourmalet. W klasyfikacji generalnej skończył na 6. miejscu. Był to najlepszy rezultat zawodnika z Kanady od czasów czwartego miejsca Bauera w Tour de France 1988.

Udany rok Hesjedal zakończył równym występem w rodzinnej Kanadzie. W klasykach w okolicach Québecu i Montrealu zajął odpowiednio 4. i 3. miejsce. Ponownie znalazł się także w czołówce Clásica de San Sebastián.

Nieco słabszy sezon Kanadyjczyka widać było od lutowych startów do klasyków we wrześniu. Ponownie przygotowywał się do Tour de France, udało mu się nawet zająć 3. miejsce na jednym z etapów, ale w klasyfikacji generalnej uplasował się dopiero na 17. pozycji.

 
Hesjedal (w niebieskiej koszulce) podczas 17. etapu Giro d’Italia 2012

Hesjedal przygotowania do Giro d’Italia rozpoczął biorąc udział w hiszpańskich wyścigach oraz ardeńskich klasykach. W Liège-Bastogne-Liège zajął nawet 9. miejsce. W ramach ostatniego sprawdzianu przed startem we Włoszech, przejechał cztery etapy Tour de Romandie.

Giro rozpoczął od wygranej czasówki drużynowej na czwartym etapie. Liderem został jego kolega z drużyny Ramūnas Navardauskas, ale już na 7. etapie, po zajęciu 5. miejsca na etapie, Hesjedal przywdział maglia rosa. Utrzymał ją do 10. etapu - na mecie w Asyżu najlepszy okazał się Joaquim Rodríguez i to on zmienił Kanadyjczyka na prowadzeniu. Ten jednak nie zamierzał rezygnować i na 14. etapie zaatakował z grupy lidera. Faworyci nie byli w stanie odpowiedzieć, Hesjedal finiszował na 4. miejscu (do mety dojechała ucieczka) i ponownie na podium założył różowy trykot. Na następnym etapie nie dał jednak rady utrzymać prowadzenia, które odebrał mu ponownie Purito.

Walkę o najwyższy stopień podium miały rozstrzygnąć następne górskie odcinki. Po 15. etapie Hesjedal tracił do Rodrígueza tylko 30 sekund, co przy dosyć słabej jeździe Hiszpana na czasówkach, Kanadyjczyk mógł spokojnie odrobić na ostatnim etapie w Mediolanie. Półminutowa różnica utrzymywała się do etapu 19. W końcówce do ofensywy przeszedł podopieczny Vaughtersa, gubiąc Rodrígueza i kończąc podjazd Alpe di Pampeago na 2. miejscu, za Romanem Kreuzigerem. Różnica między prowadzącą dwójką zmniejszyła się do 17 sekund. Ostatni górski etap, prowadzący na Przełęcz Stelvio, mógł drastycznie zmienić miejsce Kanadyjczyka. Pojawiały się głosy, że jego aktywna jazda przez cały wyścig może źle wpłynąć na jego dyspozycję na ostatnim, morderczym podjeździe. Stało się jednak inaczej - Hesjedal przyjechał 6., tracąc tylko 14 sekund do Hiszpana. Przed finałową czasówką tracił 31 sekund i było prawie pewne, że uda mu się zdobyć upragnione prowadzenie. Tak też się stało - mimo bardzo dobrej jazdy Rodrígueza, zawodnik Garminu pokonał lidera Katushy o 47 sekund i wygrał wyścig różnicą zaledwie 16 sekund.

Hesjedal jest pierwszym zawodnikiem z Kanady, który wygrał Grand Tour, a także drugim (po Andrew Hampstenie) kolarzem spoza Europy, który zwyciężył w Giro d’Italia.

Jego sukces został od razu dostrzeżony w ojczyźnie - premier Stephen Harper wygłosił specjalne przemówienie, w którym pogratulował rodakowi wyniku[4].

Najważniejsze osiągnięcia

edytuj
2003
2006
2007
  •   Mistrzostwo Kanady w jeździe indywidualnej na czas
  • 1. miejsce w klasyfikacji górskiej Tour de Georgia
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
2015

Miejsca w Grand Tourach

edytuj
Wielkie Toury 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016
  Giro  DNF  –  –  60  –  –  – 1 DNF 9 5 DNF
  Tour  –  –  – 49 47 6 18 DNF 70 40
  Vuelta  – DNF  –  – DNF  –  –  – 24

DNF - (ang. did not finish) – nie ukończył

Przypisy

edytuj
  1. David Ebner: Hesjedal poised to mount pinnacle of Canadian cycling. theglobeandmail.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
  2. Ryder Hesjedal interview. bicycling.com. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-07)]. (ang.).
  3. Hesjedal named Canadian cyclist of year, decade!. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-19)].
  4. Statement by the Prime Minister of Canada on Ryder Hesjedal's victory at the Giro d’Italia. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-04)].

Linki zewnętrzne

edytuj