Sŏngju (lub sŏngju-san, 성주산문/聖住山門)) – jedna z 9 koreańskich górskich szkół sŏn założona w IX w. przez Muyŏma.

Mistrz sŏn Muyŏm powrócił do Silli z Chin w 845 r. W Chinach był uczniem mistrza chan Magu Baoche i od niego otrzymał przekaz Dharmy.

W 847 r. Muyŏm odrestaurował klasztor Chohap w Ungju, którego nazwa została zmieniona potem na Sŏngju, od góry, na której się znajdował.

Nowa szkoła sŏn i energiczna działalność mistrza sprawiły, że w klasztorze przebywało 2000 mnichów, m.in. Sunu, Wŏnjang, Yóngwŏn, Hyŏnyŏng, Sŏnsin, Sŭnggwang i Simwang, o których właściwie nic nie wiadomo[1].

Zapewne szkoła miała konfrontacyjny styl nauczania. Muyŏm kontynuował tę konfrontacyjną działalność rozpoczętą przez mistrza sŏn Toŭi. Muyŏm atakował szkoły doktrynalne, a nawet zaostrzył spór, bardziej kontrastując różnice pomiędzy sŏn (empirycznymi szkołami medytacyjnymi) a kyo (teoretycznymi szkołami doktrynalnymi). Dla niego nauki scholastyczne były tylko wstępnym i częściowym wyjaśnieniem prawdy, podczas gdy sŏn był prawdą samą w sobie.

Jego najwybitniejszymi uczniami byli:

W 1356 r. wszystkie szkoły sŏn zostały zjednoczone pod nazwą chogye przez wybitnego mistrza sŏn T'aego Poŭ (1301-1382).

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

Przypisy

edytuj
  1. Lancaster 1991 ↓, s. 214.
  2. a b Mu 1991 ↓, s. 60.

Bibliografia

edytuj
  • Lewis R. Lancaster: Assimilation of Buddhism in Korea: Religious Maturity and Innovation in the Silla Dynasty. Chai-Shin Yu. Asian Humanities Press, 1991, seria: Studies in Korean Religions and Culture. ISBN 0-89581-889-2.
  • Soeng Sunim Mu: Thousand Peaks: Korean Zen: Tradition and Teachers. Cumberland: Primary Point Press, 1991. ISBN 0-942795-02-4.
  • Byung-jo Chung: History of Korean Buddhism. Seul: Jimoondang, 2007. ISBN 978-89-88095-24-9.