Sidney Holland (ur. 18 października 1893 w Greendale w rejonie Canterbury, zm. 5 sierpnia 1961 w Wellington) – nowozelandzki polityk, premier kraju w latach 1949–1957.

Sidney Holland
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 października 1893
Greendale (Canterbury)

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1961
Wellington

Premier Nowej Zelandii
Okres

od 13 grudnia 1949
do 20 września 1957

Przynależność polityczna

Nowozelandzka Partia Narodowa

Poprzednik

Peter Fraser

Następca

Keith Holyoake

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania)

Życiorys

edytuj

Pochodził z rodziny o dużych tradycjach politycznych. Jego ojciec Henry Holland w latach 1912–1919 był burmistrzem największego miasta Wyspy Południowej, Christchurch. W 1935 Henry postanowił wystartować w wyborach do Izby Reprezentantów, jednak w czasie kampanii poważnie zapadł na zdrowiu i z powodzeniem zastąpił go jego syn Sydney. Został członkiem Nowozelandzkiej Partii Narodowej, a w 1940 wybrano go jej przywódcą, co jednocześnie dało mu stanowisko lidera opozycji. Pozostawał nim przez blisko dziesięć lat – aż do wyborów w 1949, w których narodowcom udało się pokonać rządzącą dotąd Partię Pracy.

Do najważniejszych decyzji jego rządu należało utworzenie wraz z Australią i USA sojuszu obronnego ANZUS oraz zniesienie izby wyższej parlamentu, Rady Legislacyjnej. Duże kontrowersje wzbudził jego bardzo ostry sposób stłumienia strajku dokerów w 1951, przy okazji którego zawiesił czasowo wolność prasy. W 1957 Holland uznał, że jego pogarszający się stan zdrowia uniemożliwia dalsze pełnienie urzędu. Podał się do dymisji, a jego miejsce zajął Keith Holyoake.

Wkrótce po odejściu ze stanowiska otrzymał tytuł szlachecki. Zmarł w 1961 w wieku 67 lat.

Linki zewnętrzne

edytuj