boun eployî

boun eployî (nén candjåve)

1. c' est ene foirt boune sacwè.
   • Boun eployî po Cour–di–Boure, et come ci n' esteut nén ene pitite comande ki l’ caki aveut dandjî, cwand l’ ome a vud�� do botike, ele lyi a fwait on grand sorire — Jean-Luc Fauconnier, Ène coupe di deûs, p. 154 (fråze rifondowe).
2. (tot cåzant å rvier) t' as merité li rujhe ki t' as.

w. do Coûtchant