Wětša rogož
| |
| Wětša rogož (Typha latifolia) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony | |
| Commelinidy | |
| pórěd: | (Poales) |
| swójźba: | Rogožowe rostliny (Typhaceae) |
| rod: | Rogož[1][2] (Typha) |
| družyna: | Wětša rogož |
| wědomnostne mě | |
| Typha latifolia | |
| L. | |
Wětša rogož (Typha latifolia) jo rostlina ze swójźby rogožowych rostlinow (Typhaceae).
Wopis
Wětša rogož dośěgnjo wusokosć wót 100 až do 250 cm.
Dwójosmužkowe, pšoste łopjena su módrozelene, na wobyma bokoma płone a dośěgnu šyrokosć wót 10 až do 20 mm.
Kwiśonki
Kwiśo wót julija až do awgusta. Kwiśonki stoje w 2-3 cm šyrokich bažulach. Pśi tom dolne bažuli su šyrše, carnobrune a wopśimjeju žeńske kwiśonki. A górne bažuli su wuše, žołtobrune a wopśimjeju muske kwiśonki. Žeńske a muske bažuli se dotyknu a su rowno dłujke. Muske kwiśonki su małučke, mjaztym až žeńske kwiśonki maju wjeliku pěstu a njasu śańke kósmy na wogonku.
Pśi płodowem casu žeńske bažuli dośěgnu tłustosć wót 2 až do 3 cm, mjaztym až pśi zdrjałosći rozpadnu.
Stojnišćo
Rosćo w bogatych na wutki wódach, w brjogowych sćininach a na parowych zemjach we wódnych dłymokosćach wót 20 až do 150 cm.
Rozšyrjenje
Rostlina jo w pśisamem cełej Europje rozšyrjona, pśi comž na pódpołnoc až do pódpołdnjoweje Norwegskeje wustupujo.
Wužywanje
Nožki
- ↑ Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 410
- ↑ W internetowem słowniku: Rohrkolben
Žrědła
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 340 (nim.)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 362 (nim.)
