Χρονικό
Χρονικά[1] ονομάζονται οι αφηγήσεις ιστορικών γεγονότων, οι οποίες ��ραγματοποιούνται κατά χρονολογική σειρά[Σημ 1], ασχέτως εσωτερικής σχέσης και αλληλουχίας μεταξύ τους[2].
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα χρονικά έχουν τα εξής χαρακτηριστικά[3]:
- δεν υπάρχει εσωτερική ενότητα,
- δεν υπάρχει αλληλουχία,
- δεν υπάρχει διεξοδική εξέταση:
- των ελατηρίων,
- των αιτιών και
- των αφορμών,
- δεν υπάρχει αντικειμενική κριτική,
- έχουν απλή και λαϊκή γλώσσα.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα χρονικά κάνουν την εμφάνιση τους στην Αρχαία Ρώμη του Αυγούστου και το πρώτο χρονικό είχε τον τίτλο Fasto Consulares ή Capitolini[2].
Κατά την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του Μεσαίωνα τα χρονικά καλλιεργήθηκαν ιδιαίτερα, με σημ��ντικότερα να είναι τα Ησύχιος, Κεδρηνός, Χρονικό του Μορέως, Σφραντζής, Χρονικό των Τούρκων Σουλτάνων, Χρονικό των Σερρών, Χρονικό του Δωροθέου και Χρονικό του Γαλαξειδίου[3].
Δημοσιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χρονικό στη δημοσιογραφία είναι ο τίτλος μιας στήλης μίας εφημερίδας, που περιέχει ειδήσεις, γεγονότα, κρίσεις κτλ. και ένα μικρό σχόλιο πάνω στην ειδησεογραφία της ημέρας[2].
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Τα πρώτα χρονικά είχαν σχεδόν τη μορφή χρονολογικού πίνακα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Σ. ΓΚΙΚΑΣ - Δ. ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - Ι. ΕΥΑΓΓΕΛΛΟΥ - Χ. ΡΩΜΑΣ (1997). «Χρονικό». ΛΕΞΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΟΡΩΝ. Αθήνα: Εκδόσεις Σαββάλας. σελίδες 321–322. ISBN 960-460-197-0.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Γεράσιμος Αν. Μαρκαντωνάτος (2013). «Χρονικά». ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΙ ΟΡΟΙ. Αθήνα: Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε. σελίδες 356–357. ISBN 978-960-503-298-2.
- ↑ 3,0 3,1 ΣΟΦΟΚΛΗ Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (1978). «11. Τα χρονικά». ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ. Αθήνα: Ιδιωτική. σελ. 19.