چین

Northern Kurdish	Çîn
Central Kurdish	چین (çîn)

چین (çîn)

1. China (a country in Asia)

چین (çîin) (definite accusative چینی, plural چینلَر)

1. Arabic spelling of çîin (“shoulder”)

Borrowed from Middle Chinese 真 (t͡ɕiɪn, “true; real”). Compare Old Uyghur [script needed] (čïn, “true, real”), Azerbaijani çin, Bashkir ысын (ısın), Tatar чын (çın), Kazakh шын (şyn), Uzbek chin, Khakas сын (sın),0 Tuvan шын (şın, “true, real”), Yakut дьиҥ (jiñ).

چین (çin)

1. true, real, accurate.

Borrowed from Classical Persian چین (čīn, “China”).

چین (Çin)

1. China (a country in Asia)

Readings
Classical reading?	čīn
Dari reading?	čīn
Iranian reading?	čin
Tajik reading?	čin

Perhaps lexicalization of the stem چیدن (čidan, “to gather up, to fold, to be put closer together”). Cognate with Khotanese tcāna-, meaning "wrinkle."

چین • (čin) (plural چین‌ها (čin-hâ))

1. wrinkle
2. crease
3. fold

Inherited from Middle Persian 𐭰𐭩𐭭 (čīn, “China”), likely from Gandhari 𐨕𐨁𐨣 (cina), from Sanskrit चीन (cīna), likely from Old Chinese 秦 (OC *zin).

Dari	چین
Iranian Persian
Tajik	Чин, Хитой

چین • (čin)

1. China (a country in Asia)

   جمهوری چین ― jomhuri-ye čin ― the Republic of China

   جمهوری خلق چین ― jomhuri-ye xalq-e čin ― the People's Republic of China

2. (obsolete) East Turkestan

• چینی (čini)
• ماچین (mâčin) / مهاچین (mahâčin)
• چین و ماچین (čin-o-mâčin)

Inherited from Sanskrit शान्ति (śānti). Doublet of شانتی (śānti).

• (Standard Urdu) IPA^(key): /t͡ʃɛːn/

• Audio (Pakistan):

  (file)

• Rhymes: -ɛːn

چَین • (cain) m (Hindi spelling चैन)

1. comfort, tranquility, at rest, quiet, peace

   Synonyms: امن (amn), سکون (sukūn), آرام (ārām)

Declension of چین
	singular	plural
direct	چین (chain)	چین (chain)
oblique	چین (chain)	چینوں (chainō̃)
vocative	چین (chain)	چینو (chainō)

Borrowed from English chain.

• (Standard Urdu) IPA^(key): /t͡ʃeːn/

• Audio (Pakistan):

  (file)

• Rhymes: -eːn

چین • (cen) f (Hindi spelling चेन)

1. a golden chain (a piece of jewellery)
2. (literally) chain

   Synonym: زنجیر (zanjīr)

Declension of چین
	singular	plural
direct	چین (chen)	چینیں (chenẽ)
oblique	چین (chen)	چینوں (chenõ)
vocative	چین (chen)	چینو (cheno)

• (Standard Urdu) IPA^(key): /t͡ʃiːn/

• Audio (Pakistan):

  (file)

• Rhymes: -iːn

Borrowed from Sanskrit चीन (cīna). Possibly influenced by Classical Persian چین (čīn, “China”).

Picture dictionary
برصغیر پاک و ہند افغانستان کشمیر پنجاب پاکستان بلوچستان سندھ ہریانہ راجستھان گجرات ہماچل پردیش اتر کھنڈ اُتّر پردیش بہار جھارکھنڈ مدھیہ پردیش مہاراشٹرا چھتیس گڑھ اوڈیشہ مغربی بنگال تلنگانہ کرناٹک آندھرا پردیش کیرلا تامل ناڈو بھارت نیپال بھوٹان اروناچل پردیش آسام بنگلہ دیش سری لنکا مالدیپ جزائر انڈمان چین برما
دہلی پاکستان بنگلہ دیش مشرق وسطی

چِین • (cīn) m (Hindi spelling चीन)

1. China (a country in Asia)
2. Sino-

   پاک چین سرحد ― pāk cīn sarḥad ― Sino-Pak border

3. CHN, China (ISO)

Borrowed from Classical Persian چین (čīn, “wrinkle”).

چِین • (cīn) m (Hindi spelling चीन)

1. frown, pucker, wrinkle

Declension of چین
	singular	plural
direct	چین (cīn)	چین (cīn)
oblique	چین (cīn)	چینوں (cīnō̃)
vocative	چین (cīn)	چینو (cīnō)

• “چین”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
• “چین”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2024.

چین (čīn)

1. now, right now