اشه

• عشه

• اوستایی

• [اَ/شهَ]

اشه

1. راستی، حق، دادگری، قانون، ابدی، آفرینش، سامان، مقرر الهی، نظم کاملی که همه‌ی راه‌های رستگاری به آن می‌رسند.

   اشه، اشو ظاهرا لقب زرتشت، اشو زرتشت است.