Nova FrancioNova Francujo (franclingve Nouvelle-France) estis la vasta teritorio koloniita de Francio en Nordameriko, ekde la esplorado de la rivero Sankt-Laŭrenco de Jacques Cartier en 1534 ĝis la cedo de la regiono al Britio en la Traktato de Parizo (1763).

Nova Francio
 Nordamerikaj indiĝenoj 15341763 Britio 

koloniovicreĝlando
Geografio
Ĉefurbo:
Loĝantaro
Ŝtat-strukturo
Pereo:
1760: Kapitulacio de Montrealo
1763: Paco de Parizo, fino de Sepjara Milito
Antaŭaj ŝtatoj:
Nordamerikaj indiĝenoj Nordamerikaj indiĝenoj
Postsekvaj ŝtatoj:
Britio Britio
Elstaraj historiaj eventoj
Diplomatiaj rilatoj
vdr

Je ĝia apogeo en 1712 (antaŭ la traktato de Utrecht), la teritorio de Nova Francio etendiĝis ekde la insulo Novlando kaj la Hudsona Golfo ĝis la Meksika Golfo kaj Luiziano. Nova Francio estis tiam dividita laŭ kvin kolonioj kun apartaj administraj sistemoj : Kanado, Akadio, Hudsona Golfo, Novlando kaj Luiziano.

Okaze de la unua censado plenumita en Nova Francio en 1666, oni nombris ĉirkaŭ kvarmil loĝantojn ĉe la valo de la Sankt-Laŭrenco. Unu jarcento poste, la franclingva loĝantaro atingis 65 000 personojn. La ĉefurbo estis la urbo Kebeko.

Vidu ankaŭ

redakti
 
Mapo de Nova Francio, fare de Samuel de Champlain.

Teritorioj

redakti
 
Nova Francio 1534-1763