پرش به محتوا

خودالقایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۳۹ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تغییر جریان گذرنده از یک القاگر باعث تغییر اندازۀ میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط القاگر می‌شود. این تغییر میدان مغناطیسی باعث تغییر شار گذرنده از القاگر می‌شود و باعث القای جریان الکتریکی در القاگر می‌شود.
طبق قانون لنز این جریان مخالف تغییر جریان گذرنده از آن می‌شود. یعنی اگر جریان گذرنده از القاگر رو به افزایش باشد (dI >0)٬ جریان خودالقایی مخالف جهت جریان و ساعی در کاهش آن است و اگر جریان گذرنده از القاگر رو به کاهش باشد (dI < 0)٬ جریان خود القایی هم‌جهت جریان و ساعی در افزایش آن است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که القاگر به کمک پدیدۀ خودالقایی سعی در حفظ جهت و مقدار جریان دارد.(دوگان خازن که سعی در حفظ ولتاژ دارد)

جستارهای وابسته[ویرایش]

مطالعه بیشتر[ویرایش]

  • ویدیوهای آموزشی خودالقایی در کلاس درس: [۱]