پرش به محتوا

جغرافیای زیست‌محیطی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جغرافیای زیست‌محیطی یا جغرافیای یکپارچه (به انگلیسی: Integrated geography) شاخه‌ای از جغرافیا است که به توصیف جنبه‌های فضایی از تعامل میان انسان و جهان طبیعی می‌پردازد و نیازمند درک درستی از جنبه‌های سنتی جغرافیای فیزیکی و انسانی، و نیز روش‌هایی که در آن جوامع انسانی محیط زیست را درک کنند، می‌باشد.[۱][۲] جغرافیای زیست‌محیطی در جایگاه پلی میان جغرافیای انسانی و فیزیکی، و در نتیجه هم‌افزایی تخصص از این دو زیرحوزه است. علاوه بر این، هم‌بستگی انسان با محیط زیست به عنوان یک پیامد جهانی شدن و دگرگونی‌های فناوری تغییر کرده، و روی‌کرد تازه‌ای برای درک رابطهٔ پویا و تغییرات، مورد نیاز بوده‌است. نمونه‌هایی از زمینه‌های پژوهشی در جغرافیای زیست‌محیطی عبارت است: از مدیریت بحران، مدیریت محیط زیست، توسعهٔ پایدار و بوم‌شناسی سیاسی.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «Environmental Geography or Integrated Geography - The Green Politics». thegreenpolitics.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۰-۱۵.
  2. Berger, Cosima. "Integrative Geography". www.geo.uni-hamburg.de (به انگلیسی). Retrieved 2022-10-15.
  3. "Integrated geography". Wikipedia (به انگلیسی). 2019-11-11.