სიდონის სენიორია
თემა
სიდონის სენიორია Comté de Sidon | |||||
იერუსალიმის სამეფოს ვასალი | |||||
| |||||
დედაქალაქი | სიდონი | ||||
ენები | ლათინური ძველი ფრანგული იტალიური ბერძნული არაბული | ||||
რელიგია | რომის კათოლიკური ბერძნული მართლმადიდებლური სირიული მართლმადიდებლური ისლამი იერუსალიმი | ||||
მთავრობა | ფეოდალური მონარქია | ||||
ისტორია | |||||
- | ნორვეგიული ჯვაროსნული ლაშქრობა | 1110 | |||
- | ბეიბარსის მიერ დაპყრობა | 1268 | |||
დღეს ამ ტერიტორიაზე | ლიბანი |
სიდონის სენიორია — იერუსალიმის სამეფოს ოთხი ძირითადი ფეოდალური სამფლობელოდან ერთ-ერთი. იგი სხვებთან შედარებით ბევრად პატარა იყო, თუმცა წარმოადგენდა სტრატეგიულად მნიშვნელოვან ტერიტორიას.
1110 წელს სიდონი დაიპყრო სიგურდ I-მა და გადასცა ევსტასი გრენირს. სენიორია გადაჭიმული იყო ხმელთაშუა ზღვის სანაპიროზე, ტვიროსსა დ�� ბეირუთს შორის. 1187 წელს ქალაქი სალადინმა დაიპყრო და მის ხელში რჩებოდა 1197 წლამდე, სანამ გერმანული ჯვაროსნული ლაშქრობის დროს ქრისტიანებმა არ დაიბრუნეს. ჟულიენ გრენირმა იგი ტამპლიერებს მიჰყიდა მე-13 საუკუნეში, მაგრამ ქალაქი მალევე გაანადგურეს მონღოლებმა. სიდონი 1268 წელს მამლუქებმა დაიპყრეს.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- John L. La Monte, Feudal Monarchy in the Latin Kingdom of Jerusalem, 1100-1291. The Medieval Academy of America, 1932.
- Jonathan Riley-Smith, The Feudal Nobility and the Kingdom of Jerusalem, 1174-1277. The Macmillan Press, 1973.