timpanicéis
timpanicéis | |
seseante (AFI) | [t̪im.pa.niˈsei̯s] |
no seseante (AFI) | [t̪im.pa.niˈθei̯s] |
silabación | tim-pa-ni-céis |
acentuación | aguda |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | eis |
Forma verbal
[editar]- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del presente de subjuntivo de timpanizarse.