Лиљана Дирјан: Разлика помеѓу преработките

Лилјана Дирјан (Скопје, 1953 - Скопје, 13 декември 2017) — македонска писателка^[1] и новинар.

Животопис

Дирјан е родена во 1953 година во Скопје. Дипломирала на Филолошкиот факултет при УКИМ во Скопје. Била на студиски престој во Париз, како стипендист на Француската влада и Фондацијата Губелкијан.

Дирјан била главна уредничка на списанието „Жена“ и на регионалното книжевно списание „Сараевски тетратки“. Таа е една од основачите на Друштвото на независни писатели на Македонија.^[2]

Таа му била сопруга на македонскиот поет, есеист, драмски писател, раскажувач и преведувач Богомил Ѓузел.

Починала во Скопје на 13 декември 2017 година.^[3]

Библиографија

Дирјан е авторка на следниве дела:

• Природна појава (Мисла 1980),
• Жива мера (Наша книга, 1985),
• Пелин поле (Мисла 1989), "Champ d'abisinthe", (на француски јазик), 1996, кај издавачот Est/Quest Internationales, Париз и
• Тешка свила (Матица Македонска 1997).
• Приватни светови (македонски претставник за меѓународната книжевна награда „Балканика“ за 2008 година^[4])
• Саѓе врз снегот (2007)

Три нејзини кратки раскази се застапени во антологијата на македонскиот краток расказ, „Џинџуџе во земјата на афионите“ (Темплум, 2022).^[5]

Добитник е на наградите „Студентски збор“ (1980) и „Браќа Миладиновци“ (1985).^[6] Нејзините дела се преведени на повеќе јазици и застапена е во бројни антологии на македонската современа поезија.

Значење и влијание

• „Стивнато оро“ — краток расказ на македонската писателка Оливера Ќорвезироска од 2021 година.^[7]
• „Ако некогаш напишам песна“ — краток расказ на Оливера Ќорвезироска од 2021 година.^[8]

Наводи