Pergi ke kandungan

Bahasa Inggeris Kuno

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
(Dilencongkan daripada Bahasa Inggeris Lama)
Inggeris Kuno
Ænglisc, Anglisc, Englisc
KawasanEngland (kecuali penghujung barat daya dan barat laut), Scotland moden di tenggara Forth, pinggiran timur Wales moden
PupusBerkembang menjadi Inggeris Tengah pada abad ke-13
Indo-European
Runik, kemudian abjad Rumi (versi Inggeris Tua).
Kod bahasa
ISO 639-2ang
ISO 639-3ang

Bahasa Inggeris Kuno (Inggeris-Saxon atau Englisc) merupakan bentuk awal bahasa Inggeris yang digunakan di negara England dan tenggara Scotland antara pertengahan abad ke-5 sampai abad ke-12. Ia termasuk dalam rumpun bahasa Germanik Barat dan sangat dekat dengan Frisia Kuno dan Saxon Kuno dan juga mendapat pengaruh yang sangat kuat dari Norse Kuno, sebahagian dari kumpulan bahasa Germanik Utara.

Bahasa Inggeris Kuno amat berbeza dari bahasa Inggeris moden; memiliki banyak kata Germanik, dan tatabahasanya lebih dekat kepada bahasa Jerman dan Latin. Secara bertahap bahasa Inggeris Kuno berubah ke bahasa Inggeris Pertengahan setelah bangsa Norman menyerang dan menghentikannya diajarkan di sekolah-sekolah selama 300 tahun.

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]