Naar inhoud springen

Supertramp: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
RobotMichiel1972 (overleg | bijdragen)
k cor sjabloonverwijzing
Regel 66: Regel 66:
De eerste twee elpees worden gefinancierd door de rijke Nederlandse zakenman [[Stanley August Miesegaes|Sam Miesegaes]] en zijn niet erg succesvol. Op het debuutalbum is nog niet het welbekende Supertramp-geluid te horen, maar al wel de songschrijfkwaliteiten van Davies en Hodgson. Na de eerste en de tweede plaat worden alle bandleden - op Davies en Hodgson na - vervangen. ''Indelibly Stamped'' veroorzaakt in Engeland nog wel enige opschudding door de blote borsten op de voorkant.
De eerste twee elpees worden gefinancierd door de rijke Nederlandse zakenman [[Stanley August Miesegaes|Sam Miesegaes]] en zijn niet erg succesvol. Op het debuutalbum is nog niet het welbekende Supertramp-geluid te horen, maar al wel de songschrijfkwaliteiten van Davies en Hodgson. Na de eerste en de tweede plaat worden alle bandleden - op Davies en Hodgson na - vervangen. ''Indelibly Stamped'' veroorzaakt in Engeland nog wel enige opschudding door de blote borsten op de voorkant.


In 1973 komen John Helliwell ([[blaasinstrument]]en en zang), Dougie Thomson ([[basgitaar]]) en Bob Siebenberg (soms vermeld als Bob C. Benberg) ([[slagwerk]]) bij de groep en maken zij de elpee ''Crime Of The Century''. De plaat wordt geproduceerd door [[Ken Scott]] en voor de opnames wordt tijd noch moeite gespaard. Dit levert een plaat op met een bijzonder goede geluidskwaliteit en vele [[geluidseffect]]en. De plaat klinkt als één geheel, waardoor het lijkt alsof het een conceptelpee is. In Engeland wordt de single ''Dreamer'' een toptienhit en haalt het album nummer 1. In Nederland staat het nummer ''[[School (nummer)|School]]'' jarenlang in de [[Top 100 aller tijden]].
In 1973 komen John Helliwell ([[blaasinstrument]]en en zang), Dougie Thomson ([[basgitaar]]) en Bob Siebenberg (soms vermeld als Bob C. Benberg) ([[slagwerk]]) bij de groep en maken zij de elpee ''Crime Of The Century''. De plaat wordt geproduceerd door [[Ken Scott]] en voor de opnames wordt tijd noch moeite gespaard. Dit levert een plaat op met een bijzonder goede geluidskwaliteit en vele [[geluidseffect]]en. De plaat klinkt als één geheel, waardoor het lijkt alsof het een conceptelpee is. In Engeland wordt de single ''Dreamer'' een toptienhit en haalt het album nummer 1. In Nederland staat het nummer ''[[School (nummer)|School]]'' jarenlang in de [[Top 100 aller tijden]].


''Crisis? What Crisis?'' wordt onder enige tijdsdruk gemaakt en valt in eerste instantie tegen. Wel toert Supertramp in 1975 en 1976 succesvol door Europa en de [[Verenigde Staten]].
''Crisis? What Crisis?'' wordt onder enige tijdsdruk gemaakt en valt in eerste instantie tegen. Wel toert Supertramp in 1975 en 1976 succesvol door Europa en de [[Verenigde Staten]].
Regel 80: Regel 80:
''Brother Where You Bound'' is de eerste plaat zonder Hodgson en de laatste uit de succesperiode van Supertramp. De plaat klinkt ritmischer en minder symfonisch. ''Cannonball'' is het meest succesvolle nummer. In de anti-Sovjetsong ''Brother Where You Bound'' speelt [[David Gilmour]] van [[Pink Floyd]] de gitaarpartijen.
''Brother Where You Bound'' is de eerste plaat zonder Hodgson en de laatste uit de succesperiode van Supertramp. De plaat klinkt ritmischer en minder symfonisch. ''Cannonball'' is het meest succesvolle nummer. In de anti-Sovjetsong ''Brother Where You Bound'' speelt [[David Gilmour]] van [[Pink Floyd]] de gitaarpartijen.


''Free As A Bird'' en ''Live '88'' tonen definitief aan dat Supertramp op zijn retour is. De platen klinken voorspelbaar en missen enthousiasme en creativiteit. De verkoopcijfers bevestigen dit beeld. Curieus feit is dat de single ''I'm Beggin' You'' de nummer 1-positie haalt in de Amerikaanse dancecharts.
''Free As A Bird'' en ''Live '88'' tonen definitief aan dat Supertramp op zijn retour is. De platen klinken voorspelbaar en missen enthousiasme en creativiteit. De verkoopcijfers bevestigen dit beeld. Curieus feit is dat de single ''I'm Beggin' You'' de nummer 1-positie haalt in de Amerikaanse dancecharts.


In 1990 haalt de compilatie ''The Very Best Of'' de nummer 1-positie in Nederland en komt ''School'' uit 1974 alsnog in de hitparades.
In 1990 haalt de compilatie ''The Very Best Of'' de nummer 1-positie in Nederland en komt ''School'' uit 1974 alsnog in de hitparades.


Vanaf 1997 komt Supertramp (Davies, Helliwell en Siebenberg, aangevuld met andere muzikanten) weer met nieuw materiaal en treden zij weer op, maar niet meer met het succes van weleer.
1997 komt Supertramp (Davies, Helliwell en , aangevuld met andere muzikanten) weer met nieuw materiaal en treden zij weer op, maar niet meer met het succes van weleer.


== Discografie ==
== Discografie ==

Versie van 29 dec 2008 16:15

Supertramp
Supertramp
Supertramp, Breakfast In Europe Tour
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1969 - 1988,
1997 - heden
Oorsprong Verenigd Koninkrijk
Genre(s) Progressieve rock,
Artrock,
Softrock,
Arenarock
Label(s) A&M Records
(1970 - 1988)
Silver Cab
(1997 - heden)
Leden
Zang,
Keyboardist,
Mondharmonica-
speler
Rick Davies
Zang,
Saxofonist,
Houtblazer,
Melodicist
John Helliwell
Drummer,
Percussionist
Bob Siebenberg
Zanger,
Gitarist,
Keyboardist
Mark Hart
Oud-leden
Multi-
instrumentalist
Roger Hodgson
Bassist Dougie Thomson
Zang,
Gitarist
Richard Palmer
Drummer,
Percussionist
Robert Millar
[www.supertramp.com Officiële website]
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Supertramp is een Britse symfonische rockgroep, met een door Wurlitzer piano en saxofoon gedomineerd geluid. De band wordt in 1969 opgericht door Rick Davies (zang en toetsinstrumenten) en de latere King Crimson-tekstschrijver Richard Palmer-James (zang en gitaar). Belangrijkste andere groepslid is Roger Hodgson (zang, gitaar en toetsinstrumenten), die tot 1983 deel uitmaakt van de groep.

Bandbiografie

De eerste twee elpees worden gefinancierd door de rijke Nederlandse zakenman Sam Miesegaes en zijn niet erg succesvol. Op het debuutalbum is nog niet het welbekende Supertramp-geluid te horen, maar al wel de songschrijfkwaliteiten van Davies en Hodgson. Na de eerste en de tweede plaat worden alle bandleden - op Davies en Hodgson na - vervangen. Indelibly Stamped veroorzaakt in Engeland nog wel enige opschudding door de blote borsten op de voorkant.

In 1973 komen John Helliwell (blaasinstrumenten en zang), Dougie Thomson (basgitaar) en Bob Siebenberg (soms vermeld als Bob C. Benberg) (slagwerk) bij de groep en maken zij de elpee Crime Of The Century. Dit album werd opgedragen aan Miesegaes. De plaat wordt geproduceerd door Ken Scott en voor de opnames wordt tijd noch moeite gespaard. Dit levert een plaat op met een bijzonder goede geluidskwaliteit en vele geluidseffecten. De plaat klinkt als één geheel, waardoor het lijkt alsof het een conceptelpee is. In Engeland wordt de single Dreamer een toptienhit en haalt het album nummer 1. In Nederland staat het nummer School jarenlang in de Top 100 aller tijden.

Crisis? What Crisis? wordt onder enige tijdsdruk gemaakt en valt in eerste instantie tegen. Wel toert Supertramp in 1975 en 1976 succesvol door Europa en de Verenigde Staten.

In Nederland scoren ze met Give A Little Bit in 1977 de eerste hit en komt de elpee Even In The Quietest Moments op nummer 1. Dit album werd voor een groot deel gemaakt op een bergtop ergens in Colorado. Door de ijle lucht daar, werden de stemmen van de zangers wat anders. John Helliwell kon hierdoor niet meer op zijn sax spelen. Dit deel is daarom in Los Angeles opgenomen. Hoogtepunt van dit album is het tien minuten durende en voor de helft instrumentale Fool's Overture.

Na het artistieke hoogtepunt met Crime Of The Century volgt het commerciële hoogtepunt in 1979 met Breakfast In America. The Logical Song en Breakfast In America doen het goed als single. De kortere en meer pop-gerichte nummers worden door een groter publiek gewaardeerd. Op deze plaat is ook goed te horen dat Davies en Hodgson niet meer samen componeren, maar dat ieder de helft van het repertoire schrijft en zingt. Davies zorgt voor de ernstige en nuchtere nummers, Hodgson heeft een luchtigere, dromerigere aanpak.

Van de concerten in Parijs in november 1979 verschijnt de dubbelelpee Paris.

Op Famous Last Words is de scheiding tussen Davies en Hodgson nog beter te horen. De creativiteit is er een beetje uit en na een uitgebreide wereldtournee in 1983 houdt Hodgson ermee op om een solocarrière te beginnen. In 1984 scoort hij een hit met Had A Dream (Sleeping With The Enemy) van het album In The Eye Of The Storm.

Brother Where You Bound is de eerste plaat zonder Hodgson en de laatste uit de succesperiode van Supertramp. De plaat klinkt ritmischer en minder symfonisch. Cannonball is het meest succesvolle nummer. In de anti-Sovjetsong Brother Where You Bound speelt David Gilmour van Pink Floyd de gitaarpartijen.

In 1987 verschijnt Free As A Bird. Op dit album speelt Mark Hart van Crowded House voor het eerst mee; hij schrijft samen met Davies het nummer Where I Stand. Free As A Bird en Live '88 tonen definitief aan dat Supertramp op zijn retour is. De platen klinken voorspelbaar en missen enthousiasme en creativiteit. De verkoopcijfers bevestigen dit beeld. Curieus feit is dat de single I'm Beggin' You de nummer 1-positie haalt in de Amerikaanse dancecharts.

In 1990 haalt de compilatie The Very Best Of de nummer 1-positie in Nederland en komt School uit 1974 alsnog in de hitparades.

Tussen 1997 en 2005 komt Supertramp (Davies, Helliwell, Siebenberg en Hart, aangevuld met andere muzikanten) weer met nieuw materiaal. In '97 verschijnt Some Things Never Change en in 2002 wordt het laatste album van Supertramp gemaakt, Slow Motion. Ook treden zij weer op, maar niet meer met het succes van weleer. In 1999 verschijnt het live-album It Was The Best Of Times. Op deze registratie van concerten in de Royal Albert Hall in Londen, staat het nummer Don't You Lie To Me, geschreven door Hudson Whittaker in 1940.

Discografie

Albums

Studioalbums

Live-albums

  • 1980 · Paris
  • 1988 · Live '88
  • 1999 · It Was The Best Of Times (live-dubbel-cd)
  • 1999 · It Was The Best Of Times (live-cd)
  • 2001 · Is Everybody Listening? (liveopname uit 1975)

Bootlegs

  • 1979 · From Lunch To Ecstasy (liveopname in Forum Inglewood, Californië, USA op 4 april 1979)

Compilaties

  • 1986 · The Autobiography Of Supertramp
  • 1990 · The Very Best Of Supertramp Vol.1
  • 1992 · The Very Best Of Supertramp Vol.2
  • 2005 · Retrospectacle – The Supertramp Anthology

Videografie

  • 2002 · Supertramp – The Story So Far (live-dvd)
  • 2004 · Inside Supertramp A Critical Review 1974–1978 (review)

Singles

  • 1971 - Forever / Your Poppa Don't Mind
  • 1971 - Your Poppa Don't Mind / Rosie Had Everything Planned
  • 1974 - Land Ho / Summer Romance
  • 1974 - Dreamer / Bloody Well Right
  • 1975 - Bloody Well Right / If Everyone Was Listening
  • 1975 - Lady / You Started Laughing (When I Held You In My Arms)
  • 1976 - Sister Moonshine / Ain't Nobody But Me
  • 1977 - Give A Little Bit / Downstream
  • 1977 - Babaji / From Now On
  • 1977 - From Now On / Dreamer
  • 1979 - The Logical Song / Just Another Nervous Wreck
  • 1979 - Breakfast in America / Gone Hollywood
  • 1979 - Take The Long Way Home / From Now On
  • 1979 - Goodbye Stranger / Even In The Quietest Moments
  • 1980 - Dreamer [live] / From Now On [live]
  • 1980 - Breakfast In America [live] / You Started Laughing [live]
  • 1980 - Take The Long Way Home [live] / From Now On [live]
  • 1980 - Dreamer [live] / You Started Laughing [live]
  • 1982 - It's Raining Again / Bonnie
  • 1983 - Crazy / Put On Your Old Brown Shoes
  • 1983 - My Kind Of Lady / Know Who You Are
  • 1985 - Cannonball / Ever Open Door
  • 1985 - Still In Love / No Inbetween (promotiesingle)
  • 1985 - Better Days / No Inbetween
  • 1987 - I'm Beggin' You / No Inbetween
  • 1987 - Free As A Bird / Thing For You
  • 1989 - School / School [live]
  • 1992 - Give A Little Bit / Give A Little Bit (live in München)
  • 1997 - You Win, I Lose / Some Things Never Change
  • 1997 - Listen To Me Please / Help Me Down That Road
  • 1997 - Live To Love You (veranderde versie) / Live To Love You (albumversie)
  • 2002 - Slow Motion (promotiesingle)
  • 2002 - Over You (singleversie) / Over You

Singles

Sjabloon:Singletop40tabel |- align=center |align=left|Give a little bit||1977||20-08-1977||2||15|| |- align=center |align=left|The Logical Song||1979||31-03-1979||20||7|| |- align=center |align=left|Breakfast in America||1979||20-06-1979||16||8|| |- align=center |align=left|Dreamer||1981||21-02-1981||36||3|| |- align=center |align=left|It's raining again||1982||30-10-1982||6||8|| |- align=center |align=left|Cannonball||1985||22-06-1985||35||3|| |- align=center |align=left|School||1990||31-03-1990||33||3|| |- align=center |}

Sjabloon:Supertramp