Naar inhoud springen

Hoge Kust: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Luckas-bot (overleg | bijdragen)
Rialfver (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 10: Regel 10:
| uitbreiding=2006
| uitbreiding=2006
}}
}}
De '''Hoge Kust''' ([[Zweeds]]: ''Höga kusten'') is één van de veertien werelderfgoederen in [[Zweden]] die op de [[Werelderfgoedlijst]] van [[UNESCO]] staan. Het [[natuurerfgoed]] is in [[2000]] op deze lijst geplaatst en in 2006 is het werelderfgoed uitgebreid met de [[Kvarkenarchipel]].
De '''Hoge Kust''' ([[Zweeds]]: ''Höga kusten'') is één van de veertien werelderfgoederen in [[Zweden]] die op de [[Werelderfgoedlijst]] van [[UNESCO]] staan. Het [[natuurerfgoed]] is in [[2000]] op deze lijst geplaatst en in 2006 is het werelderfgoed uitgebreid met de [[Kvarkenarchipel]].


De Hoge Kust bevindt zich in [[Ångermanland]] in de noordelijk gelegen provincie [[Västernorrlands län]] aan de westkust van de [[Botnische Golf]], de noordelijke verlenging van de [[Oostzee]].
De Hoge Kust bevindt zich in [[Ångermanland]] in de noordelijk gelegen provincie [[Västernorrlands län]] aan de westkust van de [[Botnische Golf]], de noordelijke verlenging van de [[Oostzee]].

Versie van 5 nov 2011 22:42

Hoge Kust en Kvarkenarchipel
Werelderfgoed natuur
Hoge Kust
Land Vlag van Zweden Zweden Vlag van Finland Finland
UNESCO-regio Europa en Noord-Amerika
Criteria viii
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr. 898
Inschrijving 2000 (24e sessie)
Uitbreiding 2006
UNESCO-werelderfgoedlijst

De Hoge Kust (Zweeds: Höga kusten) is één van de veertien werelderfgoederen in Zweden die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan. Het natuurerfgoed is in 2000 op deze lijst geplaatst en in 2006 is het werelderfgoed uitgebreid met de Kvarkenarchipel (Finland).

De Hoge Kust bevindt zich in Ångermanland in de noordelijk gelegen provincie Västernorrlands län aan de westkust van de Botnische Golf, de noordelijke verlenging van de Oostzee.

Het gebied is 142.500 hectare groot, inclusief 80.000 hectare zee en eilanden. De bijzondere topografie bestaat uit meren, baaien en vlakke heuvels tot 350 meter hoogte. Het gebied is gevormd door een combinatie van krachten door de ijslaag gedurende de ijstijd, het terugtrekken van het landijs en het oprijzen van nieuw land uit de zee.

Sinds de laatste terugtrekking van het ijs, zo'n 9600 jaar geleden aan het begin van het Holoceen, is het land 285 meter gestegen. Het stijgt nog altijd met 8 mm per jaar. Dit verschijnsel wordt postglaciale bodembeweging genoemd. Tijdens de ijstijd was de dikte van het landijs op deze plaats ongeveer 3 km. Door het gewicht van de ijslaag zakte de aardkorst omlaag. Nu het landijs gesmolten is, veert de aardkorst langzaam weer omhoog. Voor zover bekend is de Hoge Kust de grootste landverhoging ter wereld als gevolg van het terugtrekken van het ijs uit de ijstijd.

De verhoging van het land heeft tot gevolg dat het gebied in een relatief snel tempo verandert: er ontstaan en vergaan telkens weer eilanden of delen van eilanden. De zee bestaat uit brak water als gevolg van de steeds verdere afsluiting van de Atlantische Oceaan. Er bestaan door de unieke topografie meerdere zee-ecosystemen op relatief korte afstand van elkaar.

Het criterium voor opname op de Werelderfgoedlijst luidde: Het monument is een van de plaatsen ter wereld waar isostatische bodemverhoging vanwege het verdwijnen van het ijs plaatsvindt. De isostatische omkering is goed zichtbaar en de uniciteit van het gebied is het resultaat van isostatische bodemverhoging die groter is dan op andere plaatsen. Het is een typisch gebied voor onderzoek naar dit fenomeen en het werd dan ook als eerste hier herkend en bestudeerd.