Naar inhoud springen

Defiance (2008)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AAAAB (overleg | bijdragen) op 23 feb 2009 om 17:49. (Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Infobox film | titel = Defiance| | Regiseur = Edward Zwick| | Producent = Edward Zwick<br>Pieter Ja…')
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Defiance
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Defiance is een oorlogs film uit 2008 geregiseerd door Edward Zwick. Het verhaal speelt zich af in de oostelijke delen van Nazi Duitsland-bezet Polen (hedendaags west Belarus) tijdens de Tweede Wereldoorlog, de film is gebasseerd op Nechama Tec's Defiance: The Bielski Partisans, dat weer gebasseerd is op het ware verhaal van de Bielski partizanen. Tec's boek beschreef hoe Poolse joden samen kwamen voor bescherming en om weerstand te bieden aan de Duitse bezetting van hun vaderland.

Defiance heeft in de hoofdrollen Daniel Craig, Liev Schreiber, Jamie Bell, and George cKay als vier joodse broers uit Polen die ontsnapt zijn aan oorlogsmisdaden uit de tweede wereldoorlog en terug vochten om andere joden het leven te redden. De productie is begin September 2007 begonnen. De film is beperkt uitgekomen in de Verenigde Staten op 31-12-2008 en kwam wereldwijd uit op 16-01-2009 (in Nederland op 19-03-2009).

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film begint met de tekst: "A true story" (vertaling: een waar gebeurd verhaal). Het is Augustus 1941 en Nazi troepen vegen Oost Europa schoon, met Joodse mensen als doel. Onder de overlevenden die niet vermoord of in ghetto's gestopt worden, zijn de Bielski broers: Tuvia (Daniel Craig), Zus (Liev Schreiber), Asael (Jamie Bell), Aron (George MacKay). Hun ouders zijn dood, afgeslacht door de lokale politie op bevel van de Nazi's. De broers vluchten het bos in, gezworen om hun ouders te wreken.

Ze komen andere Joodse vluchtelingen tegen die zich in het bos vertoppen en de broers nemen ze ter bescherming en nemen de leiderschap op zich. Het jaar daarop verzamelen ze een groeiend aantal vluchtelingen, en beroven lokale boerderijen voor eten en bevoorrading. Ze verplaatsen hun kamp elke keer als ze door de Duitsers ontdekt zijn. Tuvia doodt de lokale politie chef die verantwoordelijk is voor de dood van zijn ouders en de broers voeren aanvallen uit op de Duitsers en de verraders, echter Joodse slachtoffers laten Tuvia deze aanpak heroverwegen vanwege het resulterende risico voor de schuilende Joden. Een langdurige rivaliteit tussen de twee oudste broers, Tuvia en Zus, veroorzaakt een meningsverschil tussen hun over hun toekomst: wanneer de winter nadert kiest Zus om zijn broers en het kamp te verlaten en zich bij een lokale compagnie van Soviet partizanen te voegen, terwijl zijn oudere broer Tuvia als leider bij het kamp blijft. Er wordt een deal tussen de twee groepen gesloten waarin de Soviet partizanen akkoord gaan om het Joodse kamp te beschermen in ruil voor bevoorrading.

Na een winter vol ziekte, honger, en constant schuilen, komt het kamp te weten dat de Duitsers op het punt staan om hun in grote aantallen aan te vallen. De partizanen weigeren om hun te helpen en ze evacueren het kamp wanneer Duitse bommenwerpers toeslaan. Een paar Joden, geleid door Asael, blijven achter om de Duitse infanterie te vertragen. De verdediging houdt het niet lang vol en alleen Asael en een andere overlevende voegen zich weer bij de rest van de groep, die, aan de rand van het bos, worden geconfronteerd door een ogenschijnlijk ondoordringbaar moeras. Ze doorkruisen het moeras, maar worden onmiddelijk aangevallen door Duitse infanterie, ondersteund door een tank. Als alles verloren lijkt worden de Duitsers van achteren aangevallen door een groep partizaanse troepen geleid door Zus, die afgesplitst zijn van de Soviet partizanen vanwege anti-semitisme onder de Soviet partizanen. Wanneer de overlevenden het bos weer in vluchten, eindigt de film met tekst op het beeld waarin staat dat ze nog twee jaar daarna in het bos leefden, en hun aantal uiteindelijk groeide tot 1200 Joden. Originele foto's van de echte personen worden getoond, waaronder Tuvia Bielski in zijn Poolse legeruniform, en hun uiteindelijke levenslopen worden verteld: dat Asael 6 maanden later gestorven was in het Russische lerger, maar Tuvia, Zus en Aron overleefden de oorlog en emigreerden naar New York, en dat de aantallen van de nakomelingen van de mensen die ze hebben gered nu bij elkaar in de tienduizenden komen.

Cast

Awards en nominaties

Op 22-01-2009 was de film genomineerd voor een Academy Award in de categorie Best Original Score(Beste Muziek). De film was ook genomineerd voor de Golden Globe Award for Best Original Score in 2008 maar heeft deze niet gewonnen.