Naar inhoud springen

Lillie Langtry

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Ursula Lagerwaard (overleg | bijdragen) op 29 mrt 2009 om 16:40. (Nieuwe pagina aangemaakt met 'Lillie Langtry (13 oktober 1853 - 12 februari 1929), officiële naam Emilie Charlotte le Breton, werd geboren op Jersey. [[Kanaaleiland…')
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Lillie Langtry (13 oktober 1853 - 12 februari 1929), officiële naam Emilie Charlotte le Breton, werd geboren op Jersey. Kanaaleilanden. Haar bijnaam was Jersey Lily. Zij was een Britse actrice. Haar vader was de dominee van Jersey. Lillie was een bijzonder mooie vrouw en viel altijd en overal op met haar verschijning. Zij was de eerste vrouw die zich liet betalen voor het maken van reclame; zij meldde dat zij haar stralend witte teint - destijds een voorwaarde voor schoonheid - ontleende aan Pears-zeep. Zij was tevens de eerste vrouw wiens beeltenis op briefkaarten werd gedrukt; deze werden gebruikt om op te hangen aan de binnenkant van kastdeuren, maar sierden ook wanden en muren. Van Lillie Langtry wordt gezegd dat zij de eerste vrouw was die haar mooie figuur behield door dagelijks te joggen in de bossen. George Bernard Shaw zei over haar: 'I resent Mrs Langtry, she has no right to be intelligent, daring and independent, as well as lovely'.

Als 20-jarige trad zij in het huwelijk met de Edward Langtry, een Ierse landbezitter die tevens een magnifiek jacht bezat; the Red Gauntlet. Zo wist zij haar geboorte-eiland te ontsnappen. Vier jaar later leerde zij de Kroonprins van Engeland kennen; Edward, de latere Koning Edward VII. Kroonprins Edward gaf haar alles wat zij maar wilde. Hij voelde zich niet voornamelijk tot haar aangetrokken vanwege haar schoonheid. Eén van de belangrijkste aspecten die hun verhouding instandhield, was het feit dat Lillie altijd op tijd was. De meeste vrouwen in die tijd lieten nogal eens op zich wachten en daar had Kroonprins Edward een grondige hekel aan.

In 1879 debuteerde Lillie als actrice in het Londense Haymarket Theatre. Iedereen verdrong zich om een kostbaar kaartje te bemachtigen, Lillie was immers de maîtresse van Kroonprins Edward. Een jaar later al, maakte zij haar tournee langs verscheidene Europese landen. In Parijs noemde men haar 'de Mona Lisa van onze eeuw'. Zelfs Victor Hugo was van haar schoonheid onder de indruk, maar hij was al te oud om nog in aanmerking te komen voor Lillie's gunsten. Vanaf 1882 trad Lillie op in de Verenigde Staten; zij verkreeg de Amerikaanse nationaliteit in 1887. Hierdoor zagen Kroonprins Edward en Lillie elkaar niet veel meer. Toch zag zij kans om ook intiem te zijn met de 12 jaar jongere broer van Kroonprins Edward; Prins Leopold. De innige relatie tussen Kroonprins Edward en Lillie ontwikkelde zich langzamerhand tot een correspondentievriendschap.

In maart 1881 kwam Jeanne Marie ter wereld in Parijs. Haar moeder was te trots en te ambitieus om hier openlijk voor uit te komen en Jeanne Marie ontdekte pas op 14-jarige leeftijd dat haar Tante Lillie Langtry eigenlijk haar moeder was. De vader van Jeanne Marie was Prins Ludwig Alexander von Battenberg, later aangeduid als Louis Mountbatten. Ludwig Alexander was wellicht de enige man waar Lillie van heeft gehouden. Pas toen Jeanne Marie in 1905 wilde trouwen met een Britse parlementariër, ontdekte zij wie haar vader was.

Lillie had het goed in materieel opzicht. Gedurende haar carrière verzamelde zij verschillende huizen, diamanten, geld en renpaarden. In 1897 stierf haar officiële echtgenoot Edward Langtree in een krankzinnigengesticht. Twee jaar later trouwde Lillie met Hugo de bathe. Als Lady de Bathe verscheen zij regelmatig aan het Britse hof waar zij een goede verstandhouding opbouwde met Prinses Mary von Teck, de vrouw van de latere Konging George V. Op latere leeftijd was het Lilie die alleen thuiszat, wachtend tot Hugo thuiskwam van een nachtje vermaak met dansmeisjes in Nice. Overdag hield zij zich in de laatste jaren van haar leven bezig met het schrijven van haar memoires die werden uitgegeven onder de titel 'The days I knew' in 1925. Lillie Langtry stierf eenzaam en rijk in 1929 te Monaco.