Blijdesteijn

Blijdesteijn is een landelijk bekende kledingwinkel en publiekstrekker voor Tiel, een familiebedrijf sinds 1833.

In 1820 vluchtte de Duitse Herman Freudestein naar Nederland, op de vlucht voor de jodenvervolging, en vestigde zich in Ophemert. Enkele jaren was hij actief als marskramer. Hij ging te voet de deuren in de omliggende dorpen langs met een pak stalen aan een riem. In 1833 begon hij vanuit zijn woonhuis een bescheiden winkel in manufacturen en verhollandste zijn naam naar Hijman van Blijdesteijn.

Manuel en Samuel, de zoons van Hijman, zetten de zaak voort. Manuel ging de boer op en Samuel beheerde de winkel. Samuels zoon Elias en zijn vrouw Esther vormden de derde generatie in het bedrijf. Esther stond in de winkel en Elias ging de boerderijen langs met een kruiwagen, later met fiets en tenslotte met een paard en wagen, de zogenaamde hittekar. In 1915 verhuisden Elias en Esther naar een herenhuis aan de Voorstad in Tiel. In 1921 schaften zij een T-Ford aan om de spullen te bezorgen en niet lang daarna werd het woonhuis verbouwd tot een winkel in manufacturen. Geleidelijk kwam daar steeds meer herenkleding bij en vanaf 1926 ook dameskleding. Nadat Elias een ongeluk had gehad met de T-Ford en niet meer de oude werd, kwam zijn zoon Maurits in de zaak. Elias overleed in 1933 en Maurits werd de nieuwe eigenaar van het bedrijf. Omdat de concurrentie opkwam, werd reclame steeds belangrijker en ging Maurits modeshows organiseren.^[1][2]

In de Tweede Wereldoorlog werden alle Joodse bedrijven van Tiel geliquideerd, behalve de winkel van Maurits van Blijdesteijn. Deze werd onteigend en overgenomen door Verwalter Johannes Kip, een NSB-er. Het lukte Maurits een deel van de voorraad te verstoppen bij een bevriende familie in Heesselt, waar hij hem na de oorlog weer kon ophalen. Niettemin behaalde de winkel tijdens de oorlogsjaren een prima resultaat door leveranties aan de Wehrmacht. Ook werden er bontmantels en andere goederen verkocht die geroofd waren uit geliquideerde Joodse zaken.

Maurits en zijn vrouw ontsnapten ternauwernood aan een razzia, en konden dankzij het netwerk van de broer van mevrouw Van Blijdesteijn onderduiken, de ouders apart van hun zoon Ido.^[3][4]

Na de oorlog troffen de Van Blijdesteijns een geheel lege winkel aan en moesten keihard werken om de zaak weer op te bouwen. Zij breidden het kledingassortiment sterk uit en in 1967 openden zij een aparte herenzaak in de Waterstraat. In de Voorstad kochten zij enkele panden aan en de dames- en herenmode werden in 1975 samengevoegd.

Samen met zijn zoons Elie en Franklin leidde Maurits de zaak tot 1998, toen Franklin hem overnam. Door eigen inkoop uit modecentra als Parijs en Milaan verwierf Blijdesteijn onder zijn leiding een vooraanstaande positie in Nederland. Sinds 2015 zijn de drie kinderen van Franklin van Blijdesteijn, Anne, Bram en Max de zesde generatie aan het roer van het familiebedrijf. Sindsdien is de bestaande winkel met de aangekochte belendende panden gesloopt en is het winkelpand ingrijpend vernieuwd. Het heeft een glazen gevel gekregen en de vloeiende, "vrouwelijke" lijnen van het gebouw zijn een blikvanger in het stadscentrum. In februari 2012 opende het nieuwe stijlmodehuis van ruim 3.500 vierkante meter zijn deuren.

In oktober 2014 werd het slapende archief van het bedrijf overgedragen aan het Regionaal Archief Rivierenland.

De collectie bestaat uit een breed assortiment aan exclusieve dames- en herenmode, bedrijfskleding, schoenen en accessoires.