Naar inhoud springen

Beeldenpark

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kröller-Müller Museum, Otterlo
Museum Beelden aan Zee, Den Haag
Museum Boymans van Beuningen, Rotterdam
Middelheim, Antwerpen

Musea of instellingen stellen beeldhouwwerken uit hun permanente collectie tentoon in een beeldenpark, in een landschappelijke omgeving: sommige variërend van een tuin met gazons en bloemperken tot een wilder terrein, waar sculpturen min of meer hun eigen plek vinden of zelfs voor de plek worden aangekocht dan wel worden geïnstalleerd door de kunstenaar zelf. Ook vinden permanente solo-exposities plaats in een parkachtige omgeving van museale collecties beelden uit nalatenschappen van vooraanstaande beeldhouwers, die of zijn nagelaten aan de staat of worden beheerd door stichtingen. Enkele voorbeelden: Barbara Hepworth in Engeland en Eduardo Chillida in Spanje. Wel is altijd sprake van buiten-exposities.

Het exposeren van beelden in de openlucht nam eerst na de Tweede Wereldoorlog een grote vlucht, zowel in binnen- als in buitenland. Het tijdelijk exposeren, zoals in Sonsbeek en Middelheim leidde al snel tot het ook permanent willen tentoonstellen, waarbij met name moderne beeldhouwkunst werd getoond van beroemde kunstenaars als Auguste Rodin, Jacques Lipchitz, Henry Moore en Fritz Wotruba. In het klassieke beeldenpark was beeldhouwwerk: versiering, ornament; een van de elementen der tuinarchitectuur. Het nieuwe beeldenpark stelde de beeldhouwkunst evenwel centraal, waarbij de natuur een gelijkwaardige of zelfs een ondergeschikte rol ging spelen. Het ging vanaf nu meer om de ruimtewerking en het wisselende effect van het licht op de sculpturen. Pas met de komst van de zogenaamde land art speelde het landschappelijke element weer een overheersende rol.

Lijst van beeldenparken

[bewerken | brontekst bewerken]

(Commerciële beeldentuinen, waaronder Interart, 15a, Dehullu in Gees, De Beeldenstorm in Bosschenhoofd en De Amsteltuin te Amstelveen stellen wel beelden tentoon, maar voor de verkoop en altijd als wisselexpositie. Deze tuinen komen niet voor vermelding in onderstaande lijst in aanmerking.)

Beeldenparken in Nederland en België

[bewerken | brontekst bewerken]

Voorbeelden zijn:

Een aparte plaats wordt ingenomen door internationale beeldententoonstellingen in de open ruimte, zoals:

  • Sonsbeek, een zevenjaarlijkse manifestatie (reeds vanaf 1949 en daarmee de eerste in Europa), de huidige editie is Sonsbeek 2008 op diverse locaties in Arnhem en in Park Sonsbeek.
  • Jaarlijkse beeldententoonstelling op Landgoed Anningahof in Zwolle.
  • Hortus Oculus in Delft. De Hortus Oculus is een belevingstuin met beeldende kunst voor zowel mensen met een visuele beperking als de ziende mens. Het park is gratis te bezoeken.

Beeldenparken in andere landen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Polish Sculpture Center ((pl) Centrum Rzeźby Polskiej) is een beeldenpark in Orońsko met voornamelijk werk van Poolse beeldhouwers

Verenigd Koninkrijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Verenigde Staten

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Jimena Blazquez Abascal, Beeldenparken, kunst en natuur in Europa, een gids, uitg Thoth, Bussum, 2006 ISBN 9068684248
  • Toos van Kooten/Marente Bloemheuvel (red.), Beeldentuin Kröller-Müller Museum, uitg. NAi Uitgevers, Rotterdam, 2007 ISBN 9789056625825
  • Jimena Blásquez Abascal, Sculpture Parcs in Europe, uitg. Birkhäuser - Publishers for Architecture, ISBN 9783764376253 and ISBN 3-7643-7625-2
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Beeldenpark van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.