Mea Verwey
| Mea Verwey | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Verwey (c.1940)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 2 maart 1892 | |||
| Geboorteplaats | Noordwijk aan Zee | |||
| Overleden | 24 december 1978 | |||
| Overlijdensplaats | Santpoort | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | schrijfster, uitgeefster | |||
| Werk | ||||
| Uitgeverij | Mees | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Mea Verwey (later ook: Mea Mees-Verwey en Mea Nijland-Verwey) (Noordwijk aan Zee, 2 maart 1892 - Santpoort, 24 december 1978) was een Nederlandse uitgever, schrijver en letterkundige.
Mea Verwey werd geboren als tweede kind van de dichter Albert Verwey en vertaler Kitty van Vloten. Verwey trouwde in 1918 met uitgever Conno Mees (1894-1978). Uit dit huwelijk werden vijf kinderen geboren: Reinilde (1919), Gerda (1920), Kitty (1923), Gerlof Fokko (1926) en Elisabeth (1936). Na de echtscheiding van Verwey en Mees, hertrouwde zij in 1947 met kunstschilder en graficus Dirk Nijland.
Uitgeverij
[bewerken | brontekst bewerken]Verwey ging in 1912 ging Nederlandse letteren studeren aan de Universiteit Leiden waar zij in 1918 slaagde voor het doctoraal examen. Daarna trouwde zij met Conno Mees, die zij had leren kennen tijdens haar studie en die Indische letteren had gestudeerd. Zij stichtten samen in 1919 'Uitgeverij C.A. Mees' waarvan Verwey vanaf 1934 de directrice werd. De uitgeverij gaf werk uit van dichter Nine van der Schaaf, Ida Gerhardt en vanaf 1922 van Mea's vader Albert Verwey. Daarnaast gaf de uitgeverij ook tijdschriften uit - waaronder Wendingen en het werk van letterkundigen betrokken bij De Beweging. In 1928 promoveerde zij - bij haar vader die toen hoogleraar letterkunde was in Leiden - op een studie over haar grootvader: De betekenis van Johannes van Vloten. Dit werk publiceerde ze later bij haar eigen uitgeverij.
Vanaf 1915 publiceerde Verwey gedichten in De Beweging, onder het pseudoniem Gerda van Beveren. Haar eerste dichtbundel, Golfslag verscheen in 1921. In de jaren daarna verzorgde zij ook enkele vertalingen. Na het overlijden van haar vader beheerde zij de nalatenschap. Vanaf 1947 publiceerde haar uitgeverij voornamelijk nog werk van en over haar vader, waar zijzelf ook briefwisselingen van verzorgde. In 1968 werden haar jeugdherinneringen gepubliceerd, bij uitgeverij De Tor waarmee haar uitgeverij in datzelfde jaar was gefuseerd. Haar literaire nalatenschap berust net als die van haar vader in de Universiteitsbibliotheek van Amsterdam.
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Golfslag. [Santpoort], 1921.
- Gedenkboek van het Sodalicium Literis Sacrum. Vijftig jaar letterkundig studentenleven te Leiden, 1872-1922. Santpoort, 1922.
- De geschiedenis van een kraai. Santpoort/Antwerpen, 1923. (met illustraties van Leon Senf).
- De betekenis van Johannes van Vloten. Een bibliografie met inleiding. Santpoort, 1928 (proefschrift).
- De verdolven landen. Gedichten. Amsterdam, [1945].
- De melodie. Amsterdam, 1946.
- Levensgeleide (de melodie). Santpoort, 1947.
- Terschelling. Santpoort, 1951.
- Albert Verwey en Stefan George. De documenten van hun vriendschap. Amsterdam, 1965.
- Wolfskehl und Verwey. Die Dokumente ihrer Freundschaft, 1897-1946. Heidelberg, 1968.
- 1 uit 7. Amsterdam, 1968.
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Lisa Kuitert, 'Mea Verwey en Uitgeverij C.A. Mees (1919-1968). Een bolwerk van beschaving' in: Jaarboek voor Nederlandse boekgeschiedenis (nummer 12), (2005)
- B.M. Wolvekamp-Baxter, ‘Mea Nijland-Verwey: Noordwijk aan Zee 2 maart 1892 – Santpoort 24 december 1978’, Jaarboek Maatschappij der Nederlandse Letterkunde 1983-1984 (Leiden 1985) 129-134.
- Janneke van der Veer, 'Verwey, Mea', in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland.
