Naar inhoud springen

Nederlands voetbalelftal onder 20 (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nederland
Vlag van Nederland
Associatie KNVB
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Brazilië Brazilië 1–1 Nederland Vlag van Nederland
(Guadalajara, Mexico; 4 juni 1983)
Grootste overwinning:
Vlag van Nederland Nederland 7–1 Honduras Vlag van Honduras (1949-2022)
(Doha, Qatar; 16 april 1995)
Grootste nederlaag:
Vlag van Nederland Nederland 0–3 Portugal Vlag van Portugal
(Doha, Qatar; 20 april 1995)
Wereldkampioenschap
Optredens 4 (eerste keer: 1983)
Beste resultaat Kwartfinale (1983, 2001, 2005)
Thuis
Uit

Het Nederlands voetbalelftal onder 20 is het voetbalelftal dat Nederland vertegenwoordigt op het Wereldkampioenschap onder 20. Als kwalificatietoernooi voor het WK geldt het Europees kampioenschap onder 19 van het voorgaande jaar, waarin de ploeg speelt als Nederlands elftal onder 19. Vanaf augustus 2015 speelt ook het Nederlands Beloftenelftal, dat in 2001 werd ingesteld, weer onder de naam Nederlands elftal onder 20.

WK onder 20 historie

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde GS W G V DV DT
Vlag van Tunesië 1977 Niet deelgenomen
Vlag van Japan 1979 Niet gekwalificeerd
Vlag van Australië 1981 Teruggetrokken
Vlag van Mexico 1983 Kwartfinale 4 1 2 1 5 5
Vlag van Sovjet-Unie 1985 Niet gekwalificeerd
Vlag van Chili 1987
Vlag van Saoedi-Arabië 1989
Vlag van Portugal 1991
Vlag van Australië 1993
Vlag van Qatar 1995 Kwartfinale 3 1 0 2 7 5
Vlag van Maleisië 1997 Niet gekwalificeerd
Vlag van Nigeria 1999
Vlag van Argentinië 2001 Kwartfinale 5 2 1 2 8 8
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten 2003 Niet gekwalificeerd
Vlag van Nederland 2005 Kwartfinale 5 4 1 0 10 2
Vlag van Canada 2007 Niet gekwalificeerd
Vlag van Egypte 2009
Vlag van Colombia 2011
Vlag van Turkije 2013
Vlag van Nieuw-Zeeland 2015
Vlag van Zuid-Korea 2017
Vlag van Polen 2019
Vlag van Argentinië 2023
Vlag van Chili 2025
Totaal 4/24 17 8 4 5 30 20

Jeugd-WK 1981

[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland had zich in 1980 met een vierde plaats op het UEFA Junior Tournament (de voorloper van het EK onder 19) geplaatst voor het Jeugd-WK 1981 in Australië, maar de KNVB zag af van deelname nadat er onenigheid was ontstaan tussen de prof- en amateurselectie over de vraag wie voor de kosten moest opdraaien.

Jeugd-WK 1983

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1983 in Mexico nam Nederland wel deel en werd een van de smaakmakers van het toernooi. In de eerste groepswedstrijd tegen Brazilië viel Mario Been na rust in en bezorgde de ploeg van bondscoach Kees Rijvers vier minuten meteen de 1-0-voorsprong. Brazilië had twaalf minuten voor het einde van de wedstrijd een strafschop nodig om de (verdiende) gelijkmaker te scoren. In de tweede wedstrijd was het Henk Duut die Nederland tegen de Sovjet-Unie na 12 minuten op voorsprong bracht. Vijf minuten voor rust was de stand weer gelijk. Pal na rust kwamen de Sovjets zelfs op voorsprong, maar nog binnen drie minuten hadden Mario Been en Marco van Basten de uitslag op 3-2 voor Nederland bepaald. Daarmee was het 0-0 gelijkspel in de laatste groepswedstrijd tegen Nigeria voldoende om door te gaan naar de kwartfinales.
Tegen Argentinië kwam Nederland door een doelpunt van Marco van Basten in de vierde minuut op voorsprong. In de tweede helft kwam Argentinië echter op gelijke hoogte en anderhalve minuut voor tijd zelfs op voorsprong. Na rode kaarten in de laatste minuut voor Henk Duut, Tjapko Teuben en Gerald Vanenburg was de uitschakeling definitief.

Nr. Positie Speler
1. DM Rik Laurs
2. V Addick Koot
3. V Henk Duut
4. V Sonny Silooy
5. V Tjapko Teuben
6. V Mike Snoei
7. A John van 't Schip
8. M Gerald Vanenburg
9. A Marco van Basten
Nr. Positie Speler
10. M René Roord
11. A Rob de Wit
12. A Erik-Jan van den Boogaard
13. M Mario Been
14. M Edwin Godee
15. V Ramon Kramer
16. DM Theo Snelders
17. M Edwin Bakker
18. V René Panhuis

Jeugd-WK 1995

[bewerken | brontekst bewerken]

Oorspronkelijk zou het Jeugd-WK 1995 in maart in Nigeria worden gehouden, maar in verband met de hygiënische omstandigheden in dat land werd het toernooi een maand later in Qatar gehouden. Doordat het toernooi tegelijk viel met de eindfases van de competitie en de Champions League kon bondscoach Rinus Israël niet beschikken over de sterkst mogelijke selectie. Zo ontbraken onder anderen Patrick Kluivert, Mark van Bommel, Arnold Bruggink en Boudewijn Zenden.
In de eerste groepswedstrijd werd door een doelpunt in de laatste minuut van Argentinië verloren. De tweede wedstrijd tegen Honduras werd in de 78e minuut bij een 7-1-voorsprong voor Nederland gestaakt; na vier rode kaarten en een geblesseerde speler die na de drie toegestane wissels niet meer gewisseld kon worden, stond Honduras met minder dan het minimum van zeven spelers op het veld. In de laatste groepswedstrijd werd Nederland met een 3-0 nederlaag door Portugal naar huis gestuurd.

Nr. Positie Speler
1. DM Rody Hoegee
2. V Mendel Witzenhausen
3. V Denny Landzaat
4. V Melchior Schoenmakers
5. V Tristan Ooms
6. M Robert Gehring
7. M Björn van der Doelen
8. M Tommie van der Leegte
9. A Nordin Wooter
Nr. Positie Speler
10. A Kiki Musampa
11. A Dave van den Bergh
12. M Arno Knapen
13. DM Jim van Fessem
14. V Menno Willems
15. M Ronnie Pander
16. A Bjorn Schurink
17. M Pascal Boer
18. A Wilfred Bouma

Jeugd-WK 2001

[bewerken | brontekst bewerken]

In Argentinië in 2001 kwam het elftal van bondscoach Louis van Gaal in een relatief zwakke groep. Toch werd gestart met een 3-1 nederlaag tegen Costa Rica en een 1-1- gelijkspel tegen Ecuador. De 3-2 overwinning op Ethiopië was net genoeg om als een van de vier beste nummers drie door te gaan.
In de achtste finale werd Angola door doelpunten van Riga Mustapha en Klaas-Jan Huntelaar met 2-0 verslagen. In de kwartfinale bracht Rafael van der Vaart Nederland op voorsprong, maar na rust wisten de Egyptenaren twee keer te scoren en daarmee de halve finale te bereiken.

Nr. Positie Speler
1. DM Maarten Stekelenburg
2. V Jürgen Colin
3. V René van Dieren
4. V John Heitinga
5. V Jeffrey Leiwakabessy
6. M David Mendes da Silva
7. A Riga Mustapha
8. M Rafael van der Vaart
9. A Klaas-Jan Huntelaar
10. M Youssouf Hersi
Nr. Positie Speler
11. A Arjen Robben
12. V Civard Sprockel
13. M Saïd Boutahar
14. M Theo Janssen
15. A Thijs Houwing
16. M Gregoor van Dijk
17. A Santi Kolk
18. DM Gino Coutinho
19. V Glenn Loovens
20. V Alje Schut

Jeugd-WK 2005

[bewerken | brontekst bewerken]

Het Jeugd-WK 2005 werd in eigen land gehouden. Nederland werd voor de poulefase samen ingedeeld met Australië, Benin en Japan. Nederland was niet een van de favorieten om het toernooi te winnen, ondanks het thuisvoordeel. Nederland begon echter uitstekend. Op 10 juni stond Oranje tegen Japan na nog geen 20 minuten al met 2-0 voor, dankzij goals van Ibrahim Afellay en Ryan Babel. Oranje speelde het eerste uur uitstekend en leek geen moment in gevaar te komen. Echter de Japanners gaven niet op, doordat Nederland vergat de beslissing te forceren. Ze maakten in de 68e minuut dan ook de aansluitingstreffer, gescoord door Sota Hirayama. Hoewel Nederland onder druk kwam, gaf het team geen goal meer weg en het toernooi was daarmee goed begonnen. 15 juni ging het misschien minder swingend, maar dankzij goals van Hedwiges Maduro, Urby Emanuelson (de 1500e goal in de geschiedenis van het WK onder 20) en Rick Kruys werd Australië makkelijk opzij gezet. Door de andere resultaten in de poule, was Nederland hiermee al verzekerd van poulewinst. De laatste wedstrijd tegen Benin werd dan ook professioneel uitgespeeld. Op slag van rust scoorde Maduro, na een knappe solo, de enige goal van de wedstrijd.

In de achtste finales wachtte Chili, de nummer drie van poule C. Op papier geen heel sterke tegenstander, hoewel Chili met 7-0 van Honduras had gewonnen. Chili had namelijk met respectievelijk 7-0 en 5-0 van Spanje en Marokko verloren. Na een snelle goal van Ryan Babel leek er dan ook weinig aan de hand, maar de Chilenen bleken stugger dan verwacht. Samen met het, vooral in de eerste helft, onverzorgde spel aan Nederlandse kant zorgde dit ervoor dat de wedstrijd langer dan noodzakelijk spannend bleef. Late goals van Quincy Owusu-Abeyie en invaller Collins John zorgden toch nog voor een ruime uitslag.

De kwartfinale tegen Nigeria begon slecht. Door gerommel in de verdediging kon Nigeria al in de eerste minuut op 1-0 komen door een goal van John Owoeri. Hoewel Nederland daarna het overwicht had, viel pas in de eerste minuut na rust de 1-1. Ron Vlaar kopte de bal voorbij de Nigeriaanse doelman. Daarna verloor Nederland de controle weer wat, en ontstonden er kansen over en weer. Er werd echter niet meer gescoord en ook in de verlenging bleef het gelijk. Strafschoppen moesten de beslissing brengen. Na allebei vijf strafschoppen te hebben genomen stond het 4-4, dus extra strafschoppen waren noodzakelijk. Pas bij de 24e strafschop viel de beslissing. Nadat Collins John had gemist scoorde Taye Taiwo wel. Nederland lag er uit, strafschoppen bleken wederom een zwakte.

Nr. Positie Speler
1. DM Kenneth Vermeer
2. V Dwight Tiendalli
3. V Ron Vlaar
4. V Frank van der Struijk
5. V Jeroen Drost
6. M Hedwiges Maduro
7. A Quincy Owusu-Abeyie
8. M Rick Kruys
9. A Collins John
10. M Ibrahim Afellay
11. A Ryan Babel
Nr. Positie Speler
12. V Gianni Zuiverloon
13. V Mark Otten
14. M Haris Međunjanin
15. M Urby Emanuelson
16. DM Theo Brack
17. M Kemy Agustien
18. A Tim Vincken
19. A Prince Rajcomar
20. A Arjan Wisse
21. DM Job Bulters

Nederlands Beloftenelftal

[bewerken | brontekst bewerken]
Nederland
Vlag van Nederland
Associatie KNVB
Stadion wisselend
Meeste interlands Jeffrey Sarpong (12)
Topscorer Kees Luijckx, Ricky van Wolfswinkel, Alex Schalk en Rick ten Voorde (3)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Duitsland Duitsland 2-1 Nederland Vlag van Nederland
(Wegberg, Duitsland; 2 september 2001)
Grootste overwinning:
Vlag van Nederland Nederland 3-0 België Vlag van België
(Valkenswaard, Nederland; 20 mei 2003)

Vlag van Nederland Nederland 4-1 Griekenland Vlag van Griekenland
(Oss, Nederland; 11 februari 2009)
Vlag van Nederland Nederland 3-0 Denemarken Vlag van Denemarken
(Spakenburg, Nederland; 29 februari 2012)
Vlag van Nederland Nederland 3-0 Egypte Vlag van Egypte
(Hyères, Frankrijk; 23 mei 2012)
Grootste nederlaag:
Vlag van Nederland Nederland 0-4 Argentinië Vlag van Argentinië
(Toulon, Frankrijk; 3 juni 2009)

Thuis
Uit

Het Nederlands Beloftenelftal was een nationaal voetbalelftal van Nederland voor spelers jonger dan 21 jaar dat speelde tussen 2001 en 2015.

Het elftal was bedoeld om talentvolle spelers die vanwege hun leeftijd niet meer in aanmerking komen voor het Nederlands elftal onder 19 voor te bereiden op Jong Oranje. Omdat er geen Europees kampioenschap is voor deze categorie, speelt het elftal geen kwalificatiewedstrijden maar louter oefenwedstrijden. Sinds 2007 heeft de ploeg wel diverse keren deelgenomen aan het jaarlijkse Toulon Espoirs-toernooi.

In augustus 2015 werd besloten dat het Nederlands Beloftenelftal verder zou gaan als het Nederlands voetbalelftal onder 20.

Bondscoaches Beloftenelftal

[bewerken | brontekst bewerken]